Warszawa 1937. Wydawnictwo Godziemba. 16,5x24,5 cm, str. 171, czarno-białe fotografie w tekście, okładka miękka. Stan dobry (niewielkie ubytki okładki, mały ubytek papieru i zaplamienia na grzbiecie, pieczątka własnościowa).
Sprawozdanie ze zjazdu byłych działaczy Związku Młodzieży Polskiej "Zet", który odbył się w listopadzie 1936 r. w Warszawie. Publikacja zawiera relacje z obrad, przemówień i dyskusji, sprawozdanie finansowe, spis uczestników zjazdu oraz referaty: Początek "Zetu" Stanisława Bukowieckiego, "Zet wychowawca" Bogdana Nawroczyńskiego, Rola historyczna "Zetu" Bolesława Srockiego, Nasze zadania i dążenia Stefana Szwedowskiego.
"Zet", czyli Związek Młodzieży Polskiej, był tajną organizacją młodzieżową założoną w 1887 roku przez Zygmunta Balickiego. Początkowo związany z Ligą Polską, a następnie z Ligą Narodową, skupiał polskich studentów z trzech zaborów. Głównym celem "Zetu" była walka o niepodległość poprzez wychowanie patriotyczne, pracę organizacyjną i przygotowanie kadr dla przyszłego państwa polskiego. W ramach "Zetu" powstawały kolejne organizacje młodzieżowe, m.in. Związek im. Jana Kilińskiego czy Organizacja Młodzieży Narodowej. Członkowie brali udział w akcjach politycznych i oświatowych, m.in. w bojkocie szkół rosyjskich w Królestwie Polskim. Po 1909 roku doszło do rozłamu - część działaczy utworzyła Zarzewie, inni kontynuowali działalność w tzw. "nowym Zecie". Przed I wojną światową zetowcy angażowali się w polskie organizacje wojskowe, a później walczyli w Legionach Polskich.