WARSZAWSKI Mateusz. Vox Salomonis. Tempus putationis advenit. Wyd. Franciszek Cezary, Kraków 1651 (jedyne wydanie). [13] (z 14) k., 565 str., [19] k., format: 4o, winieta, herb, inicjały. Okładka pergaminowa z epoki w stanie bdb.
Estreicher XXXII, 214. Dzieło polskiego jezuity poświęcone drugiej pieśni Salomona, a konkretniej jej dwunastego wersu: Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic (Biblia Tysiąclecia). W interpretacji Warszawskiego posługująca się metaforą kwiatu pieśń staje się wezwaniem do odrzucenia grzechu. Przeznaczenie pracy było kaznodziejskie: można z niej było czerpać treść kazań na niedziele całego roku. Obszerna dedykacja dla Kazimierza Floriana Czartoryskiego (1620-1674), prymasa Polski i arcybiskupa gnieźnieńskiego, wówczas świeżo wyświęconego biskupa poznańskiego, którego Warszawski był protegowanym. Dedykacji towarzyszy całostronicowy herb biskupi Czartoryskiego. – Brak frontyspisu z ryciną, poza tym stan bdb. Nieaktualna pieczęć własnościowa.
Mateusz Warszawski (1578-1652) – sławny swego czasu kaznodzieja, urodzony w Warszawie, wstąpił do jezuitów w 1593 r., po odbyciu szkół dwa lata wykładał język hebrajski, a teologię i Pismo Święte przez trzy. Przeszło 20 lat był wielkiej sławy kaznodzieją swego zgromadzenia po różnych kościołach, najdłużej w Poznaniu. W końcu został instruktorem trzeciej probacji. Zmarł w Krakowie. [za: Encyklopedia Orgelbranda]
