Ks. Władysław Michał Dębicki. FILOZOFIA NICOŚCI. RZECZ O ISTOCIE BUDDYZMU. WARSZAWA 1896, nakład Gebethnera i Wolffa. 19x12,5 cm; s.108, [2], oprawa twarda płócienna. Podkreślenia ołówkiem w tekście, ślady po starych pieczęciach własnościowych, zażółcenia kart.
Ze wstępu:
Dwadzieścia kilka wieków upłynęło od czasu, gdy Indie nadgangesowe, szczególniej okolice Benaresu, przebiegała gromada półnagich żebraków i wołała do ludzi: "Radujcie się, albowiem znalezione zostało lekarstwo nawszystkie życia niedole... Otwierajcie uszy na głos nauki, która was wyzwoli ze
szponów cierpienia i śmierci!..". Wołanie to zaciekawiło jednych, zachwyciło drugich, i wkrótce tajemnicza "nauka wyzwolenia" znalazła licznych zwolenników we wszystkich sferach społeczeństwa indyjskiego, zwłaszcza pośród łatwowiernej, nędzą,niewolą i chorobami znękanej ludności ubogiej.Kto byli ci żebracy? Byli to filozofowie w rodzaju specjalnie indyjskim, skrajni sceptycy i pesymiści, poczytujący świat za złudzenie a życie za mękę, iw żebraczych wędrówkach albo w samotniach leśnych szukający ukojeniarozpaczy. Byli to Berkeley'owie i Schopenhauerowie z VI-go wieku przed naszą erą, urodzeni w dolinach Gangesu i licznych jego dopływów.
