[Wyd.1] DANGEL Stanisław - Na drogach do odwetu. Warszawa 1931. Gebethner i Wolff.
Format:12x19cm. Stron:411+[7] k. tabl.[mapki]. Adnotacje ołówkiem na tylnej okładce.
Treść: Rozdział 1: Dyktando Wersalskie. II: „Groß-Deutschland". III: Przygotowania zbrojne. Mapki: 1. Wielkie Niemcy wg. Tannenberga z r. 1911 (dwie plansze). 2. Linje lotnicze „Lufthansy" w Niemczech wg. oficjalnego rozkładu lotów. 3. Rozmieszczenie głównych zakładów i przedsiębiorstw należących do „I. G. Farbenindustrie A. G.". 4. Linja demarkacyjna ufortyfikowań niemieckich nad granicą wschodnią i południową, wg. umowy paryskiej z dn. 31 stycznia r. 1927. 5. Międzynarodowa konfiguracja polityczna w Euro-pie Wschodniej w razie przyłączenia Austrji do Niemiec.
Wydanie pierwsze.
Stanisław Roman Dangel ps. „Salisch” [1891 Kutno - 1942 Warszawa] – współzałożyciel w roku 1919 Towarzystwa Straży Kresowej a w latach 1920–1928 redaktor naczelny jego propagandowego miesięcznika „L′Est Polonais”, który wydawano przy poparciu MSZ w języku francuskim, członek organizacji „Znak”, członek Naczelnego Komitetu Konfederacji Polskiej w 1919r. Maturę zdał w 1910 jako ekstern w rosyjskim VI Gimnazjum. Studiował od jesieni tego roku filozofię początkowo na Uniwersytecie Jagiellońskim, a od 1911 na Uniwersytecie w Berlinie oraz od 1913 na Uniwersytecie we Lwowie. Ukończenie studiów i uzyskanie doktoratu uniemożliwił mu wybuch wojny. Przebywał w Mińsku Litewskim, w Warszawie w 1915 był bardzo krótko i od 1916 ponownie w Mińsku Litewskim, gdzie początkowo pracował w rosyjskim Czerwonym Krzyżu, a od 1917 w Związku Wojskowych Polaków Frontu Zachodniego organizował dział oświaty i prasy. Z ramienia dowództwa I Korpusu Polskiego na Wschodzie objął w 1918 kierownictwo polityczne polskiej akcji wojskowej na terenie Mińszczyzny, będąc jednocześnie wiceprezesem Wydziału Opieki nad Zabytkami przy Centralnym Komitecie Obywatelskim w Mińsku. W czasie II WŚ przywódca grupy „Znak”, przekształconej w 1942 w Związek Odrodzenia Narodowego. 26 października 1942 został aresztowany w swoim mieszkaniu i tego samego dnia zamordowany podczas śledztwa w siedzibie Gestapo w Alei Szucha. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Nieczęste.