[Biblioteka Polska w Paryżu] Odezwa Towarzystwa Historycznego Polskiego do Współziomków o Bibliotece Narodowej w Paryżu. Paryż 1851. W drukarni i litografii Maulde i Renou. Na ulicy Bailleuf, 9-11.
S. 24. Wys. 18,6 cm. Brak oprawy. Druk na cienkim papierze bibułkowym. Drobne zabrudzenia.
Druk zredagowany wspólnie przez Karola Sienkiewicza, ówczesnego dyrektora biblioteki, oraz Adama Mickiewicza.
Przedstawia on historię oraz pierwszy statu Biblioteki Polskiej w Paryżu, wykazuje pierwszych darczyńców i zarządców biblioteki. Natomiast ideą przewodnią broszury jest wezwanie do składki na fundusz, który ma zostać przeznaczony na zakup lokalu na potrzeby biblioteki. Jak czytamy: "Obywatele Polski! Wy, lekce ważyć w dzisiejszych czasach, Narodowego Zakładu w Paryżu, nie możecie. Odzywamy się przeto do Was o składki dla niego - o fundusz, mianowicie na jego odpowiednie, i wartości wewnętrznej i godności narodowej, pomieszczenie - o fundusz: NA KUPNO DOMU W PARYŻU dla Biblioteki Polskiej".
Na końcu broszury zamieszczono informacje o powołaniu komisji do pobieraniu składek, działającej według określonego statutu, podpisanego na końcu:
"Dnia 8 Kwietnia 1851 Roku, w Paryżu. Prezes Towarzystwa Historycznego Polskiego X. Adam Czartoryski".
Odezwa przyniosła skutek dość późno, albowiem dopiero w 1854 roku zakupiono lokal na wyspie Świętego Ludwika przy 6, quai d'Orleans w Paryżu, gdzie Biblioteka mieści się do dzisiaj.
Rzadkie.
Biblioteka Polska w Paryżu (fr. Bibliothèque polonaise de Paris) – polska placówka kulturalna, założona w 1838 m.in. przez Adama Jerzego Czartoryskiego, Juliana Ursyna Niemcewicza, Karola Sienkiewicza jako fundacja Wielkiej Emigracji. Miała za zadanie zbierać, ocalałe od grabieży i zniszczeń, książki, archiwa i pamiątki narodowe. Stała się ośrodkiem dokumentacyjnym otwartym do dyspozycji Polaków i cudzoziemców. W 2013 roku UNESCO wpisało Bibliotekę, Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu i Muzeum Adama Mickiewicza w Paryżu do Rejestru Pamięci Świata. [wikipedia.pl]