[z księgozbioru Zofii z Branickich Potockiej] KEMPIS Tomasz - L’Imitation de Jésus-Christ [O naśladowaniu Chrystusa]. Paryż 1831.

Autor: KEMPIS Tomasz

Tytuł: L’Imitation de Jésus-Christ. Traduction nouvelle avec des réflexions à la fin de chaque chapitre, et précédée de prières pendant la messe. [O naśladowaniu Chrystusa. Nowe tłumaczenie z refleksjami na końcu każdego rozdziału, poprzedzone modlitwami podczas mszy.]

• Miejsce wydania: Paris (Paryż)
• Rok wydania: 1831
• Wydawnictwo: Chez Belin-Mandar, Libraire, Rue Saint-André-des-Arts, n° 55
• Liczba stron: [4], 652
• Ilustracje, mapy: ---
• Wymiar: 11,5 cm
• Oprawa: twarda skóra z tłoczeniami na grzbiecie, guzy na licach, dwie klamry spinające, blok kart złocony
• Stan: otarcia oprawy, brak jednego małego guza na grzbiecie, zażółcenia papieru, kilka notatek piórem z epoki na marginesach, wpis na str. przedtytułowej
• ISBN: ---

Opis:

Wydanie 7.

Tłumacz i autor refleksji: M. l’abbé F. de la Mennais (Félicité de Lamennais, francuski ksiądz, filozof i teolog).

Wpis na str. przedtytułowej:

"Książka ta należała do Pani Zofii Br. Potockiej – długiemi latami w dzień rozdział z niej odczytywała – dostałem po jej śmierci 1879 ... "

------------------------------------------------------------------------------------------------

Zofia z Branickich Potocka (1790-1879) – polska szlachcianka, filantropka.

Pochodziła z rodu Branickich, była córką Franciszka Ksawerego i Aleksandry (mniemanej córki Katarzyny Wielkiej). Z małżeństwa z Arturem Potockim zawartego w 1816 urodziła syna, Adama Potockiego.

Była miłośniczką sztuki, kolekcjonowała m.in. malarstwo włoskie. Od 1823 mieszkała w Krakowie, gdzie w swoim pałacu założyła teatr. Po śmierci męża w 1832 zwróciła się do pracy charytatywnej, często przekazując darowizny na cele charytatywne i przekazując stypendia. Była działaczką Arcybractwa Miłosierdzia i Towarzystwa Dobroczynności. Założyła szpital i schronisko dla biednych w Krzeszowicach i nazwała go imieniem męża Artura Potockiego. W Krzeszowicach w 1844 r. sfinansowała budowę kościoła według projektu architekta Karla Friedricha Schinkla. Patronowała akcji niesienia pomocy rannym w powstaniu styczniowym. Była inicjatorką przebudowy kaplicy Świętego Leonarda na Wawelu, fundatorką kaplicy Potockich w katedrze wawelskiej oraz założycielką Biura Ratunkowego dla niesienia pomocy pogorzelcom w pałacu „Pod Baranami”.

Została pochowana w Krzeszowicach 9 stycznia 1879.