Adolf Milich (1884-1964), Martwa natura, 2. ćw. XX w.

Olej na płótnie
Wymiary: 41 x 51 cm, 50 x 60 cm (z ramą)
sygnowany l.d.: 'Milich'
Rama posiada ubytki, do konserwacji.

Adolf Milich (1884–1964) był polskim malarzem, którego dzieciństwo upłynęło w Łodzi, gdzie po raz pierwszy zetknął się z lokalnym środowiskiem artystycznym. Swoje formalne wykształcenie artystyczne rozpoczął w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1901-1902), a następnie kontynuował naukę w Monachium (1903-1904) i Paryżu. W latach 1905-1915 przebywał we Włoszech, gdzie chłonął wpływy renesansowych mistrzów, co miało istotny wpływ na jego późniejszą twórczość. Kolejne lata spędził w Szwajcarii (1916-1920), gdzie w 1952 roku otrzymał obywatelstwo Lugano.
W 1920 roku Milich osiadł na stałe w Paryżu, gdzie stał się aktywnym członkiem Związku Zawodowego Malarzy i Rzeźbiarzy Polskich. W okresie II wojny światowej powrócił do Szwajcarii, unikając chaosu wojny.

Twórczość Milicha charakteryzuje się klasycznym podejściem do kompozycji, oszczędnością środków wyrazu oraz intensywnymi, pełnymi blasku barwami. Artysta preferował tradycyjne podejście do sztuki, stroniąc od awangardowych ruchów, koncentrując się na studiowaniu mistrzów dawnych i współczesnych. Jego prace to głównie pejzaże, z naciskiem na motywy śródziemnomorskie, ale także martwe natury, które wyróżniają się starannie przemyślaną kompozycją i subtelną grą światła.

Adolf Milich pozostawił po sobie bogaty dorobek, który jest doceniany za jego mistrzowskie podejście do koloru i formy, a także za wierne oddanie piękna natury i przedmiotów codziennego użytku.