Józef Pankiewicz (1866 - 1940), Widok z Sanary, 1929

olej, deska; 33 x 41 cm;
sygn. p. d.: "Pankiewicz";
na odwrocie:
- sygn., dat. i opisany: "Pankiewicz / Sanary / 1929";
- oznaczenie: "6" (rozmiar podobrazia według norm francuskich);
- trzykrotnie odbita czerwona pieczątka antykwaryczna

Proweniencja:
kolekcja prywatna, Polska

Do pracy dołączona ekspertyza Elżbiety Charazińskiej z dnia 1.12.2013.

Impresjonista rozmiłowany w kolorze do tego stopnia, że stał się inicjatorem odrębnego nurtu w polskim malarstwie lat 20. i 30. ubiegłego wieku. Pankiewicz posługiwał się językiem barwy niezwykle sugestywnie, potrafił łączyć gamy kolorystyczne, wydobywać ich głębię, co w efekcie dawało wrażenie przestrzenności i wyrazistości uchwyconych plam światła i cienia. „Widok z Sanary” można zaliczyć do jednego ze sztandarowych dzieł artysty z tego okresu. Soczysty pejzaż z rozłożystymi drzewami ocieniającymi wiejską drogę, należy do malarskich pocztówek z francuskiej miejscowości Sanary-sur-Mer. Artysta po raz pierwszy udał się do Francji w 1889 roku, by wielokrotnie potem wyjeżdżać na plenery do Saint Tropez czy Cassis. Krajobrazy południa Francji czy Prowansji z upodobaniem przedstawiał na swoich obrazach. W Sanary spędzał wiosny i lata między 1923 a 1926 rokiem. Oferowana praca datowana jest na 1929 rok. W tym czasie również przebywał na plenerze. Bezpośredni kontakt ze śródziemnomorską przyrodą inspirował artystę do pracy twórczej.

Bibliografia:
Ligocki A., "Józef Pankiewicz", Biuro Wydawniczo-Propagandowe RSW Prasa · Książka · Ruch, Warszawa 1973.