Wymiary: 200 x 150 cm
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Jan Dobkowski [...] | "Kobieta kocha siebie" 1969 | 200 cm x 150' oraz wskazówka montażowa
na odwrociu nalepka wystawowa Biennale de São Paulo oraz nalepka transportowa Desa Works of Modern Art Foreign Trade Company
Pochodzenie
Rempex, 2011
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
XI Biennale w São Paulo, 1971
Malarstwo Jana Dobsona Dobkowskiego, BWA Bydgoszcz, luty-marzec 1973
Jan Dobkowski. Malarstwo, Ośrodek Propagandy Sztuki Łódź, wrzesień 1978
Jan Dobkowski. Prace z lat 1963-1978, CBWA „Zachęta”, Warszawa, 17.03-2.04.1978
Literatura
XI Biennale w São Paulo, katalog wystawy, São Paulo 1971, poz. kat. 2, s. 150 (jako „Mulher se Amando”)
Jan Dobkowski, katalog wystawy, São Paulo 1971, poz. kat. 3, s. nlb. (il.)
Malarstwo Jana Dobsona Dobkowskiego, katalog wystawy, BWA Bydgoszcz, Bydgoszcz 1973, poz. kat. 2, s. nlb.
Jan Dobkowski. Malarstwo, katalog wystawy, Ośrodek Propagandy Sztuki, Łódź 1978, poz. kat. 9, s. nlb. (il.)
Jan Dobkowski. Prace z lat 1963-1978, katalog wystawy, CBWA „Zachęta”, Warszawa 1978, poz. 217
Biogram
Malarz i grafik. W latach 1962-68 odbył studia w ASP w Warszawie na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. Juliusza Studnickiego i prof. Jana Cybisa. Był współzałożycielem (wraz z Jerzym Jurrym Zielińskim) grupy "Neo-Neo" (1967-1970). Ilustrator wierszy Guillaume'a Apollinaire'a "Zwierzyniec albo świta Orfeusza" (1963). W roku 1968 Dobkowski wziął udział w wystawie "Secesja-Secesja?" w Galerii Współczesnej w Warszawie, która wywołała wielkie zainteresowanie w mediach i wśród krytyków. Po sukcesie na tej wystawie jego obrazy znalazły się na prestiżowej prezentacji "Polskie malarstwo współczesne. Źródła i poszukiwania" w Paryżu. Wkrótce też Guggenheim Museum w Nowym Jorku zakupiło do swoich zbiorów jego płótno "Podwójna dziewczyna" (1968), pierwszy czerwono-zielony obraz Dobkowskiego. Cały cykl obrazów w takiej kolorystyce powstał rok później, namalowany w ujednoliconym formacie 200 x 150 cm. Na zielonych tłach pojawiały się w różnych sytuacjach czerwone sylwety męskich i kobiecych postaci, te ostatnie najczęściej o bujnych kształtach, karykaturalnie rozrośniętych. Kobiety o wielu piersiach o formach jabłek czy gruszek miały w sobie potężny ładunek erotyzmu i zmysłowości. Niektóre formy na obrazach Dobkowskiego przemieniały się płynnie w inne, pierś kobieca stawała się dorodnym jabłkiem, serce plemnikiem, a kręgosłup i żebra organiczną, wiotką strukturą. Zieleń sugerowała naturę, żywiołową witalność, życie. Obrazy te stały się punktem wyjścia do wielu działań przestrzennych i następnych serii obrazów. W okresie stanu wojennego uczestniczył w akcjach kultury niezależnej. W 1972 roku był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. Laureat nagród, m.in.: Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida (1978); Nagrody im. Jana Cybisa (1994) za całokształt twórczości.
