Jan DOBKOWSKI (ur. 1942), Titanic VI, 2006

Czym dla artysty jest linia? Na to pytanie najlepiej odpowiada zdanie Jana Dobkowskiego: „Linia stanowi ślad mojego myślenia”. Tak jest w przypadku obrazów „Titanic”, zaprezentowanych pierwszy raz w warszawskiej galerii w 2008 roku. Linia to integralna część twórczości Jana Dobkowskiego. Początkowo stanowiła kontur wypełniany czystymi, intensywnymi barwami, by z czasem przybrać formę zwielokrotnionych kresek z których malarz buduje kompozycję. Jan Dobkowski pracuje tworząc cykle płócien. Wcześniejsze z nich, kreowane podobną metodą, to m.in. „Karnawał w Rio”, „Treny” czy „Oceany”. Inspiracją do stworzenia serii „Titanic” był film dokumentalny ukazujący śliskie, zdegradowane szczątki zatopionego statku, fragmenty jego wyposażenia. Wszystkie kompozycje wykonane na płótnach o jednakowym wymiarze, zostały stworzone na czarnym tle, delikatną niekiedy trudno dostrzegalną linią, jakby wyłaniały się z odmętów brudnej wody czy mulistego dna Oceanu Atlantyckiego. Dzieła przypominają kadry z obejrzanego przez artystę dokumentu. Równocześnie kompozycje Jana Dobkowskiego można interpretować jako zwrócenie uwagi na potężne prawa natury.

„Nie tworzę fikcji. Niech Pani zobaczy, jak faluje las, jak kłonią się zboża. Linearnie. Natura związała mi się z linearnością, jej początkiem jest zawsze linia. Linia stanowi ślad mojego myślenia”.