Olej na płótnie, sygnowany i datowany l. d. "ŁAZOREK 92"
Wymiary w ramie: 60x51 cm (46x38 cm)
Stanisław Jan Łazorek (Aksamanice 1938 - 2000 Warszawa) – malarz pejzażysta związany z Kazimierzem Dolnym. W 1958 rozpoczął studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, naukę zdobywał pod kierunkiem Stanisława Szczepańskiego. Dyplom ukończenia studiów otrzymał w 1964. Był malarzem pejzażystą, malował widoki, krajobrazy, grafiki oraz rysunki. W czasach studiów był autorem scenografii do przedstawień wystawianych przez teatr studencki. Jak sam twierdził, od wczesnych lat 70. XX wieku zaczął często bywać w Kazimierzu Dolnym, z czasem kupił tam dom. Kazimierz Dolny był praktycznie jedynym tematem obrazów Stanisława Łazorka, namalował ich kilka tysięcy. Większość z nich sprzedawał, ale pojedyncze stanowiły kolejne egzemplarze w jego kolekcji. Tworzył w charakterystyczny sposób, czasami idealizując wizerunek miasteczka, jego obrazy cechowały jasne barwy, pastelowe tonacje oraz pogodny, romantyczny klimat. Był inwalidą, dlatego też malował korzystając z jedynej, prawej ręki. Mimo iż na co dzień mieszkał w Warszawie, każdą wolną chwilę spędzał w Kazimierzu Dolnym. Pomieszkiwał tam, tworzył, tam też prowadził żywe kontakty z innymi kazimierskimi twórcami. Wraz z nimi wystawiał część swoich obrazów w tamtejszej galerii przy rynku. Wielokrotnie twórczość Stanisława Łazorka była prezentowana na wystawach w kraju i poza jego granicami.
