Wacław Wąsowicz (1891-1942), Wodozbiór Świątynia Westy, Park Saski w Warszawie

akwarela, papier, 25 x 29 cm w świetle oprawy w ramę z epoki o wym. 30 x 34 cm; sygn. p.d. „Wac.Wąsowicz”

Wacław Wąsowicz - Studia artystyczne odbył w latach 1909-10 w warszawskiej Szkole Rysunkowej im. W. Gersona u Mieczysława Kotarbińskiego; naukę kontynuował w okresie 1911-14 w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ignacego Pieńkowskiego. W 1914 krótko uczęszczał do pracowni Jacka Malczewskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W okresie 1918-20 pracował jako nauczyciel w gimnazjum K. Kulwiecia w Warszawie. Był członkiem grupy Ekspresjoniści Polscy (od 1919 Formiści), z którą wystawiał w Warszawie (1920, 1921, 1922), Krakowie (1921) i Paryżu (1922); w 1921 r. współpracował z pismem "Formiści". W latach 1918-21 uczestniczył w realizacji dekoracji ściennych w kawiarni Skamandrytów "Pod Pikadorem", w Klubie Futurystów Polskich w Hotelu Europejskim oraz w Polskim Klubie Artystycznym w Hotelu Polonia. W 1923 r. wszedł w skład Stowarzyszenia Artystów Polskich "Rytm". Był działaczem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków, Instytutu Propagandy Sztuki i Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych. Wstąpił także do Stowarzyszenia Artystów Grafików "Ryt". Indywidualne wystawy artysty odbyły się w Krakowie (1931), Warszawie (1934, 1939), Poznaniu (1934) i Łodzi (1939).