Wymiary: 120 x 85 cm
sygnowany wzdłuż górnej krawędzi: 'YOLANTA | NIKT'
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '120 x 85 | YOLANTA NIKT | "SMUCĘ SIĘ I ROZWAŻAM" 1999' oraz autorski wiersz: 'JA | WYKRADAM SŁOWA | INNYM POETOM | BO DZIŚ UMIEM | TYLKO ODDYCHAĆ | JA PANTOFELEK | DRYFUJĘ W NIEMOCY | DO DNIA KAŁUŻY | NAWET MÓJ ANIOŁ STRÓŻ | BEZRADNY STOI | NIE SZEPCE POCIECH | NIE GŁADZI PO SKRONI... | Y. NIKT'
Biogram
Yolanta Nitka Nikt studiowała malarstwo we Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom z malarstwa uzyskała w 1988 u prof. Józefa Hałasa). Na jej artystyczne spojrzenie mieli wpływ m.in. Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki i Aleksander Dymitrowicz. Była stypendystką Ministra Kultury w latach 1988-89. Początkowo pretekstem do malowania obrazów olejnych były uproszczone kwiaty doniczkowe, „rzeźbiarskie byty”, organizmy napotykane we wnętrzach. Potem były tematy autobiograficzne o charakterze narracyjnym. Pokazujące zwykłe życie i codzienność. Następnie powstała duża seria autoportretów z ulubionymi i ważnymi artystami, którym oddawała hołd: „Piknik z Matissem”, „Dwie malarki” (z Fridą Kahlo), „Autoportret z Niki de Saint Phalle”, „Wywoływanie Nikifora” (z Edwardem Dwurnikiem), „Przejażdżka z Rousseau”, „Autoportret z Geppertem”, „Przyczajona w kolorach” (z Józefem Hałasem), „Autoportret z Marią Anto”. Kilka obrazów dotyczyło muzycznych fascynacji: „Z Louisem Armstrongiem”, „Z Ellą Fitzgerald” czy „Z Wandą Wiłkomirską”. Potem na jej obrazach pojawiały się – zwykłe sukienki, czapki, krawaty i proste „Martwe, żywe naturki”. Artystka maluje poza aktualnymi modami, fascynuje ją sztuka naiwna – z prostym i szczerym przekazem. Tworzy kolaże z wycinankami kurpiowskimi, pisze także krótkie teksty (wiersze), które umieszcza na swoich obrazach. Poszukuje metafor, przenikania kolorowych, malarskich światów. Prowadzi autorsko od wielu lat SALONIK w Obornikach Śląskich, miejsce spotkań, koncertów i wystaw.
