Ossoliński Józef Maksymilian (1748–1826); Medal na pami...

Medale prywatne dla wybitnych osób, Ossoliński Józef Maksymilian (1748–1826); Medal na pamiątkę założenia Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, 1824, autorstwa Josefa Nikolausa Langa, Wiedeń; Aw: Popiersie w prawo, z Orderem Świętego Stefana, na dole sygnatura JOS. LANG: F., IOS. MAX. DE TENCZYN C. OSSOLINSKI SUP. RR. GAL. ET LOD. MARE. O. S. STE. COMM.; Rw: Fasada kościoła św. Agnieszki, MUSIS - PATRIIS., w odcinku sygnatura I.L• oraz BIBLI. PUB. LEOPOLI. FUNDA. / MDCCCXVII.; Chełmiński 1849, Chomyn 405–406, H-Cz. 3965 (R1) (tam w srebrze), Mikocki 2981 (tam w srebrze), Szyszko-Czyżak 16; brąz, 45.0 mm, 37.81 g; rzadki i ładnie zachowany.
Stany Galicyjskie już na sejmie w 1818 roku postanowiły wyrazić wdzięczność Józefowi Ossolińskiemu za ufundowanie Zakładu Narodowego. W październiku następnego roku, Adam Junosza Rościszewski, przesłał Stanom 10 dukatów otwierając fundusz „ku uwiecznieniu pamiątki założenia bibljoteki im. Ossolińskich”, jak pisał Jan Wincenty hr. Bąkowski, trzeci z rzędu donator. Do 4 stycznia 1823 roku udało się zebrać łącznie 1.290 florenów. Tego dnia również przedłożono cesarzowi Franciszkowi prośbę o zgodę na wybicie medalu, wraz z jego opisem i informacją, że ze względu na niską zebraną kwotę będzie bity z miedzi i srebra. Gubernator Galicji, Ludwig von Taaffe, 22 października 1823 roku zawiadomił Wydział Stanowy, iż cesarz wyraził zgodę na wybicie medalu. Niedługo później rozpoczęto poszukiwania medaliera, który wykona stemple. W 1824 przedstawiciel Stanów w Wiedniu udał się do Ludwiga Pichlera, który za wykonanie stempli zażądał 1.125 florenów. Ponieważ była to zbyt duża kwota, szukano kolejnego medaliera, aż ostatecznie zawarto umowę z Josephem Langiem, medalierem mennicy wiedeńskiej. Kontrakt, podpisany 24 kwietnia 1824 roku, zakładał wybicie 125 medali w srebrze oraz 450 w brązie. Wszystkie medale wyemitowano jeszcze w 1824 roku, zaś w roku kolejnym trafiły one do Lwowa, gdzie rozpczęto ich dystrybucję.