Przedwojenna głowica sztandarowa Polskiego Czerwonego Krzyża. Wykonana z mosiądzu w formie Polskiego orła z rozpiętymi skrzydłami w koronie, spoczywającego na białym kółku z czerwonym krzyżem. Resztki srebrzenia i farby. Forma sugeruje że grot jest z lat dwudziestych dwudziestego wieku, różni się od późniejszych grotów Polskiego Czerwonego Krzyża. Polski Czerwony Krzyż powstał w 1919 roku przy wsparciu Heleny Paderewskiej i Towarzystwa Polskiego Białego Krzyża. W latach międzywojennych Polski Czerwony Krzyż funkcjonował jako organizacja paramilitarna, zajmująca się wyszkoleniem wojskowym, zakupem ambulansów wojskowych i kursami. Członkowie Polskiego Czerwonego Krzyża brali udział w Polskiej Kampanii Obronnej 1939 r., A później na innych frontach. dł. C. 33, szer. Maks. 16,7