Szpada dworska, Europa, 1 poł. XIX w.

dł. szpady 1130 mm, dł. głowni 875 mm, masa szpady 465 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, złocona. Jelec tarczowo-kabłąkowy. Tarczki owalne, wewnętrzna mniejsza, zamontowana na zawiasach. Trzon wrzecionowaty, owinięty gęsto filigranem. Głowica kulista, z nakrętką w kształcie grzybka, mocująca całość z trzpieniem głowni. Tylne ramię jelca, kabłąk przy głowicy i głowica dekorowane motywem roślinnym. G ł o w n i a wąska, stalowa, polerowana, trójgranna. Płazy zewnętrzne o wklęsłym szlifie. Szerszy płaz wewnętrzny z bruzdą na całej długości. Na wewnętrznym progu nieczytelna sygnatura.
stan zachowania 4+/4+