Polski przedwojenny mundur służby dyplomatycznej po Michale Mościckim, synu Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacym Mościckim.
Mundur Polskiej służby dyplomatycznej wz.1926 dla Posłów Nadzwyczajnych, Ministrów Pełnomocnych oraz Ministrów Rezydentów, drugi najwyższy stopień dyplomatyczny. Wykonany przez warszawską firmę Alex Chluski specjalizujący się w mundurach dla ambasadorów, dyplomatów i elity świata artystycznego.
Mundur składający się z trzech elementów: Kurtki Frakowej, Spodni i Kapelusza.
Frak z sukna grantowego, zapinany na 9 guzików z zapiętym stojącym kołnierzem. Haft pełny na kołnierzu, mankietach, piersiach i patkach o motywie liści dębowych z żołędziami. Kanty całego fraka, kołnierza, mankietów i patek obwiedzone galonem złotym, wypukłym z amarantową wypustką. Guzki złote z nakładanymi wypukłymi orłami.
Spodnie z sukna grantowego, krój wojskowy formy długiej ze strzemiączkami sukiennymi. Galon złoty na szwach, płaski, maszynowy z motywami liści dębowych.
Kapelusz filcowy czarny, stosowany, podłużny, składany, płaski. Po prawej stronie kokarda narodowa, okrągła, karbowna z lamy srebrnej z wypustką w środku, koloru czerwonego (jak na godle państwowym). Kokarda spięta galonem złotym, przeplatanym, zapiętym na jeden guzik złoty z orłem dwu częściowy. Piura strusie, białe wszyte wzdłuż grzbietu kapelusza.
Mundur po pełnej profesjonalnej konserwacji wraz z dokumentacją. Mundur prezentowany 24 maja 2024 roku w Wielkopolskim Muzeum Wojskowym na wykładzie w Poznańskim Oddziale Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy przez Pana Tomisława Paciorka na wykładzie "Mundur służby dyplomatyczno-konsularnej w II Rzeczypospolitej z prezentacją odnalezionego munduru Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Michała Mościckiego".
Stan ogólny jak na zdjęciach.
--------
Michał Mościcki (1894–1961) – dyplomata i oficer Wojska Polskiego
Michał Mościcki urodził się 29 września 1894 roku w Londynie jako syn Ignacego Mościckiego, późniejszego prezydenta RP. Wychowywał się w Szwajcarii i Warszawie, a edukację wyższą rozpoczął w Kijowie. Zmobilizowany do armii rosyjskiej, służył jako urzędnik wojskowy, a następnie wziął udział w obronie Lwowa w czasie wojny polsko-ukraińskiej. W grudniu 1918 roku dołączył do polskiej delegacji na konferencję pokojową w Paryżu, a od 1919 roku służył w Wojsku Polskim, pełniąc funkcję adiutanta Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego. W 1920 roku rozpoczął służbę dyplomatyczną, obejmując stanowiska w Poselstwie RP w Tokio oraz Paryżu.
W latach 1928–1939 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz w Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP. Od 1930 roku był członkiem Zakonu Maltańskiego. W 1936 roku mianowany radcą poselstwa, a w 1938 roku objął funkcję radcy w Poselstwie RP w Wiedniu. W 1939 roku uczestniczył w koronacji Jerzego VI w Londynie, a następnie objął stanowisko w Poselstwie RP w Brukseli. Po wybuchu II wojny światowej został odwołany przez rząd RP na uchodźstwie i zwolniony ze służby dyplomatycznej.
W czasie wojny przebywał w Nicei, a później wyemigrował do USA, osiedlając się w Nowym Jorku, gdzie nie angażował się w życie polonijne. Zmarł 4 marca 1961 roku i został pochowany na cmentarzu „Gate of Heaven” pod Nowym Jorkiem. Odznaczony licznymi polskimi i zagranicznymi orderami, w tym Orderem Odrodzenia Polski, Krzyżem Zasługi oraz odznaczeniami japońskimi, francuskimi, hiszpańskimi i rumuńskimi.
Film Polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych o Mundurze Służby Dyplomatyczno-Konsularnej w II RP : https://www.youtube.com/watch?v=kOmGpnAlkDA
Dziennik Ustaw “Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1926 r. w sprawie umundurowania urzędników służby dyplomatycznej i konsularnej.” - https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19260330200
