Dorota SOBACKA (ur. 1967), Słońce Ofelii, 2025

olej, płótno, 80 x 100 cm, sygn. na odwrocie

Dla artystki nieskończonym źródłem inspiracji jest natura i różnorodność jej postrzegania.
Jej obrazy powstają z dialogu pomiędzy tym, co realnie w naturze, a tym, co jest wyobrażeniem.
To w efekcie prowadzi ją do niewidzialnego świata ludzkich uczuć, przetworzonych przez obraz.
W jej twórczości ważne jest wrażenie, jakie wywołuje dzieło, jak wpływa na odbiorcę.
Ma świadomość, że każdy będzie odbierał je inaczej, ponieważ ma inne emocje, doświadczenia, myśli, pragnienia.
Jej przygoda z malarstwem zaczęła się od fascynacji kolorowymi witrażami i przenikającym światłem u impresjonistów. To było impulsem do rozpoczęcia twórczej przygody.
Artystka tworzy z potrzeby pokazania swojego postrzegania świata, tego, co przeżywa,
szukając uniwersalnego języka porozumienia z człowiekiem poprzez piękno.
Każdy obraz to inna historia, a odbiorca, poprzez swoją wyobraźnię, może odczytać list, jaki artystka do niego pisze – malując.
Malarka eksperymentuje - posługuję się różnymi technikami. Najczęściej jednak możemy zobaczyć jej obrazy olejne. Powstały dwie kolekcje o odrębnej tematyce - Kolekcja Alter Ego i Kolekcja Mistagogia, w której zobaczymy między innymi mgliste, tajemnicze pejzaże.
Artystka wystawia swoje prace w różnych przestrzeniach, uczestniczy w wernisażach, wystawach, spotkaniach z miłośnikami sztuki.
Dorota Sobacka mówi o sobie że: "Malowanie przenosi mnie w inny świat. Jest zapomnieniem od rzeczywistości, przestrzenią ciszy, która twórczo mnie inspiruje. Sam proces jest tajemniczy - nigdy nie wiem, dokąd mnie zaprowadzi i jaki będzie efekt końcowy. I to jest fascynujące.
Chciałabym, żeby spotkanie z moją sztuką pobudzało do refleksji nad pięknem i prowadziło
w stronę dobra“.
Bliskie jest jej stwierdzenie jednego z impresjonistów:
„ Sztuka nie jest kwestią tego, co widzisz, ale tego, co sprawiasz, że inni ludzie widzą“.
Edgar Degas