Wymiary: 47,5 x 64 cm (w świetle passe-partout)
sygnowany p.d.: 'burke'
Biogram
W latach 1931–1935 studiował w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa u pod kierunkiem profesorów Edwarda Butrymowicza i Mieczysława Schulza. Od 1935 do 1939 był studentem ASP w Warszawie pod kierunkiem profesorów Felicjana Szczęsnego Kowarskiego i Leonarda Pękalskiego. Dyplom obronił dopiero po wojnie – w 1946, u prof. Felicjana Szczęsnego Kowarskiego.
W czasie II wojny światowej był żołnierzem Komendy Głównej AK – Oddział VI Biura Informacji i Propagandy. Jako artysta-plastyk uczestniczył w działaniach akcji „N”. W jego mieszkaniu znajdowała się jedna ze skrytek „enowców”. W 1941 uczestniczył w akcji wykradzenia z rąk niemieckich aresztowanego przez Gestapo Stanisława Tomaszewskiego ps. „Miedza”. Wraz z Mieczysławem Jurgielewiczem był autorem plakatu „Do broni, w szeregach AK!” – wykonanego w pierwszych dniach sierpnia 1944. Uczestnik powstania warszawskiego. Po kapitulacji, wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną.
W latach 1954–1960 odpowiedzialny był za projektowanie i nadzorowanie zdobień freskami i sgraffito elewacji kamieniczek na odbudowanym ze zniszczeń wojennych Starym i Nowym Mieście w Warszawie.
Żona Edmunda, Irena Burke (1922–2000), scenografka scen warszawskich, była córką Leonarda Piskorskiego.
