Alfred LENICA (1899 - 1977), Kompozycja surrealistyczna

gwasz, tusz (?), papier; 70 x 99 cm
stan zachowania: zagięcia papieru
Proweniencja: kolekcja prywatna Kraków

Studiował ekonomię polityczną na Uniwersytecie Poznańskim, pogłębiał studia muzyczne w poznańskim konserwatorium. W 1925 podjął studia w Instytucie Sztuk Pięknych u Adama Hanytkiewicza i Piotra Kubowicza. W czasie II wojny światowej wraz z rodziną mieszkał w Krakowie, gdzie zaprzyjaźnił się z malarzem Jerzym Kujawskim co miało wpływ na zainteresowanie surrealizmem i włączeniem się Lenicy w nurt działań ówczesnej krakowskiej awangardy skupionej wokół Tadeusza Kantora. W swojej twórczości czerpał z osiągnięć kubizmu, surrealizmu, taszyzmu, malarstwa informel, aktywnie uczestnicząc w rozwoju powojennej sztuki polskiej. Po wojnie współtworzył awangardową grupę 4F+R, należał do Grupy Krakowskiej. Był twórcą pierwszej polskiej pracy z nurtu informel (powrócił do tego nurtu w II poł. lat 50.). Artysta był prezesem Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Poznańskiego.