Jedna z pierwszych, rzadkich monet polskich, emitowana przez mennicę królewską, zaliczana do lżejszych denarów Bolesława I Chrobrego.
Datowana na około 1015 rok.
Typ denara opisany stosunkowo niedawno, m.in. przez dr hab. Mateusza Boguckiego w Wiadomościach Numizmatycznych 2006, zeszyt 2.
Autorowi publikacji znane było zaledwie 16 egzemplarzy, z czego
zdecydowana większość trafiła do zbiorów publicznych.
Awers wzorowany prawdopodobnie na denarach Ottona III i cesarzowej Adelajdy (983-1002).
Naszym zdaniem jeden z najładniejszych egzemplarzy tego typu jaki pojawił się na krajowym rynku aukcyjnym.
Znakomita prezencja, bardzo dobrze wybity i zachowany.
Typowe dla emisji z tego okresu lekkie pofalowania
krążka i nalot, resztki połysku menniczego, charakterystyczne peksy.
Jeden z niewielu
egzemplarzy dostępnych na rynku numizmatycznym.
Duża rzadkość - godna polecenia do najlepszych kolekcji, zwłaszcza w takim stanie zachowania.
awers: dach kościoła, pod nim napis +JIVA, w otoku imitacja legendy
rewers: krzyż prosty z rozszerzonymi końcówkami, w polach O-D-D-O, w otoku imitacja legendy