Oferowane tu fałszerstwa wykonywano metodą przypominającą nieco współczesny sposób produkowania galwanicznych kopii.
Zaczynano od wykonania odcisków awersów i rewersów autentycznych monet na bardzo cienkich srebrnych blaszkach (zdjęcia 1-4).
Następnie przygotowywano miedziane krążki o średnicy właściwej dla fałszowanej monety (zdjęcie 5).
W następnym etapie cienkie srebrne blaszki mocowano na miedzianych krążkach (zdjęcia 7-8).
Produktem finalnym była moneta pokazana na zdjęciu 9.
W celu zamaskowania widocznego miedzianego rantu używano cienkiego srebrnego drutu (zdjęcie 6) dolutowywanego do rantu.
Duża ciekawostka.