Jeden z najbardziej spektakularnych brakteatów okresu polskiego średniowiecza.
NAJRZADSZY TYP, spośród brakteatów Leszka Białego wymienionych w tablicy Bogumiły Haczewskiej (16 typów), o bardzo ciekawym, unikalnym wyobrażeniu modlącego się brodatego mężczyzny, w charakterystycznej żydowskiej, spiczastej czapce, z hebrajskim wezwaniem w
otoku.
Analizując Stary Testament można wyczytać, że Żydzi wychodzili z niewoli egipskiej “z podniesioną” ręką, jako gestem dziękczynienia oraz wolności i triumfu, wynikający z zawierzenia Jahwe i poddaniu się Jego woli. Może to być, za Stanisławem Suchodolskim, przedstawienie starotestamentowego bohatera (Mojżesza, Aarona etc.), tym bardziej, że legenda (B’RACHA TOBK) oznacza “dobre błogosławieństwo” i nie wiąże się z żadną konkretną osobą.
Wyśmienity egzemplarz, z połyskiem menniczym.
Do najlepszych kolekcji - RZADKOŚĆ.
awers: popiersie brodatego mężczyzny w prawo, w czapce żydowskiej, z uniesioną ręką, w otoku napis hebrajski B’RACHA TOBK
