Pamiętnik Towarzystwa Tatrzańskiego. Rok 1907. Tom XXVIII [przedstawienie Tatr w XVII wieku]

Pamiętnik Towarzystwa Tatrzańskiego/ Rok 1907/ Tom XXVIII/ kartonowa oprawa zastępcza, grzbiet zszyty zszywkami, zachowana oryginalna okładka broszurowa/ s.57,65/ czarno-białe ilustracje na oddzielnych kartach/ stan bardzo dobry, zagniecenie rogów kilku kart

„Pamiętnik Towarzystwa Tatrzańskiego" - rocznik wydawany w Krakowie w latach 1876-1920 przez Towarzystwo Tatrzańskie. W sumie ukazało się 38 tomów. W roczniku dominowała tematyka tatrzańska, lecz szereg artykułów dotyczył obszaru całych Karpat, a nawet Karkonoszy. Poza sprawozdaniami Towarzystwa Tatrzańskiego rocznik drukował prace popularnonaukowe i naukowe. Znalazło się w nim wiele opracowań z zakresu turystyki, krajoznawstwa, taternictwa, geologii, geografii, botaniki, zoologii, etnografii itd.

Tom XXVIII zawiera: oficjalne raporty Towarzystwa Tatrzańskiego, obejmujące sprawozdanie z działalności organizacji, zestawienia rachunkowe, preliminarze budżetowe oraz protokoły z walnych zgromadzeń. Dział literacki obejmuje opisy wycieczek górskich oraz szczegółowe relacje z eksploracji Tatr autorstwa uznanych alpinistów i podróżników, m.in. Romana Kordysa, Zygmunta Klemensiewicza i Jerzego Maślanki. Teksty te stanowią wartościowe źródło informacji o ówczesnych metodach wspinaczki, topografii terenu oraz warunkach panujących w wysokogórskich rejonach Tatr. Znajdują się tu także opisy pierwszych wejść na niektóre szczyty oraz refleksje dotyczące przyrody i krajobrazu. Szczególną wartość ma historyczny esej przetłumaczony przez Baltazara Szopińskiego o podróży do Tatr w XVII wieku, który ukazuje dawne sposoby postrzegania tych gór.