Antoni Szulczyński, PORTRET MĘŻCZYZNY, lata 90. XIX w.

65,3 x 39,3cm - olej, płótno sygn. l.d.: M. A. Szulczyński

 

Daleko posunięty realizm, łączący się z pogłębioną psychologią modela, a także stonowany koloryt z przewagą brązów i szarości – zdradzają rękę absolwenta Akademii monachijskiej. Dzieł Szulczyńskiego zachowało się niewiele, zaś oferowany obraz jest najwcześniejszym z dziś znanych. Pokazuje on skalę talentu przedwcześnie zmarłego artysty, który w późniejszym okresie zajął się głównie malarstwem portretowym oraz religijnym.

Antoni Szulczyński (Wilczogóra 1877 - Wilczyn 1922) - malarz. Urodził się w rodzinie zamożnego młynarza. Studiował na krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, którą ukończył w roku 1902. Po studiach podróżował, zdobywając dalsze wykształcenie w Wiedniu, Rzymie, Monachium i Wilnie. Po zakończeniu edukacji artystycznej osiadł w rodzinnym Wilczynie. Tworzył przede wszystkim polichromie oraz obrazy do wystroju kościołów - św. Katarzyny w Miedźnie, Matki Bożej Bolesnej w Skulsku, św. Stanisława Biskupa w Kramsku, św. Urszuli w Wilczynie, Wniebowzięcia NMP w Łubnicach oraz w Broniszewie i Złotkowie.