Eugeniusz EIBISCH (1895 - 1987), Portret siedzącej kobiety;

Olej, płótno: 87 x 70 cm
Sygn., p. d.: Ebiche

Profesor, pedagog, jeden z czołowych polskich kolorystów. Studiował w Akademii
Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jacka Malczewskiego i Wojciecha
Weissa. W 1922 przeniósł się do Paryża, gdzie działał w kręgu École de Paris i
wystawiał na tamtejszych salonach. Po powrocie do Polski objął katedrę rysunku
krakowskiej ASP, a w 1945 roku został jej rektorem. Był także profesorem malarstwa
w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył w licznych wystawach w
Polsce i za granicą. W 1960 w Nowym Jorku otrzymał nagrodę Fundacji Solomona
R. Guggenheima przyznawaną wybitnym malarzom. Eibisch odegrał ważną rolę w
kształceniu powojennego środowiska malarskiego, współtworzył kanon polskiego
koloryzmu.
Prace artysty znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym w Poznaniu, w Warszawie i
w Krakowie, w Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i za
granicą.