[DYPLOMACJA - król Afganistanu Amanullah Chan podczas oficjalnej wizyty w Polsce, przed frontem kompanii honorowej Wojsk...

[DYPLOMACJA - król Afganistanu Amanullah Chan podczas oficjalnej wizyty w Polsce, przed frontem kompanii honorowej Wojska Polskiego na peronie dworca przed odjazdem z Warszawy - fotografia sytuacyjna]. [1 V 1928]. Fotografia form. 11,6x16,8 cm, wykonana na zamówienie IKC.
Na ujęciu widoczni m.in. król Afganistanu w towarzystwie prezydenta Ignacego Mościckiego (z lewej), gen. Kazimierza Sosnkowskiego (z prawej za prezydentem) i gen. Daniela Konarzewskiego (z lewej za prezydentem). Widoczny również m.in. gen. Leonard Skierski (szósty z prawej). Na odwrocie ślady po odklejeniu z albumu, stan ogólny dobry.
Amanullah Chan (1892-1960) – emir Afganistanu w latach 1919-1926, król Afganistanu w latach 1926-1929. Tron objął po śmierci swego ojca Habibullaha i niemal natychmiast ogłosił pełną niezależność Afganistanu, co doprowadziło do konfliktu zbrojnego z Wielką Brytanią (tzw. trzecia wojna afgańska) zakończoną w 1919 r. afgańsko-brytyjskim traktatem pokojowym zawartym w Rawalpindi, uznającym niepodległość Afganistanu. W tym samym roku nawiązał stosunki dyplomatyczne z Rosją Bolszewicką, 1926 r. zawarł pakt o nieagresji z ZSRR. Również w 1926 przekształcił Emirat Afganistanu w Królestwo. W polityce wewnętrznej usiłował wprowadzać reformy społeczne na wzór europejski, co nie zostało dobrze przyjęte przez teologów muzułmańskich. W 1928 r. wybuchło powstanie antyrządowe. Został zmuszony do abdykacji, po czym udał się na emigrację do Włoch i Szwajcarii. Zmarł w Zurychu. Odznaczony m.in. papieskim Orderem Złotej Ostrogi w 1928, a podczas wizyty w Polsce Orderem Orła Białego. (Wikipedia).