[PUSTOWOJTÓWNA Anna Henryka - fotografia portretowa - ujęcie w formacie card de visite]. [nie przed 1862, nie po 1867]. ...

[PUSTOWOJTÓWNA Anna Henryka - fotografia portretowa - ujęcie w formacie card de visite]. [nie przed 1862, nie po 1867]. Fotografia form. 9,3x5,6 cm na oryg. podkładzie form. 9,9x6,1 cm, wykonana w zakładzie Teodora Szajnoka we Lwowie.
Portretowana ujęta w popiersiu, w stroju z okresu żałoby narodowej z krzyżem na piersi. Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "Teodor Szajnok Fotograf przy ulicy pojezuickiéj pod L. 174 2/4 naprzeciw hotelu angielskiego we Lwowie", odręczny napis atramentem: "Henryka Pustowójtówna" oraz piecz.: "A. Madeyska Kraków Al. Krasińskiego". Stan bardzo dobry. Ujęcie reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 308 oraz L. Machnik "Fotografie powstańców styczniowych", Wr. 2002, poz. 274.
A. H. Pustowojtówna (Pustowójtówna,  Pustowoitoff), zamężna Loewenhardtowa, pseud.  Michał  Smok,  Michałek (1838 ‑1881) - córka carskiego  generała i Polki, wykształcona w Instytucie Panien w Puławach. Uczestniczka  manifestacji patriotycznych, wywieziona do Rosji uciekła do Mołdawii.  W powstaniu - adiutant  [Dionizego]  Czachowskiego w obozie [Mariana] Langiewicza. Aresztowana  z  Langiewiczem  na granicy  austriackiej,  po  krótkim pobycie w więzieniu wyjechała do Pragi.  Po kilku miesiącach spędzonych w Galicji  emigrowała, od 1866 mieszkała w Paryżu. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 161).
T. Szajnok (1833-1894) - wzięty fotograf lwowski. Przed 1862 prowadził zakład po Chołoniewskim przy ul. Pojezuickiej 174 2/4, od 1867 we własnym nowo wybudowanym domu przy ul. Meyera 727 2/4. W 1863 fotografował uczestników powstania. Autor podręcznika "Przewodnik fotograficzny dla użytku fotografów zawodowych i miłośników" wydanego w 1893 w Berlinie. W l. 1868-1869 wydał dwa albumy zdjęć (Album krasiczyńskie i Album żółkiewskie) po raz pierwszy w Polsce odbijane ręcznie w formie światłodruków.