Władysław SKOCZYLAS (1883-1934), Janosika Imię Nigdy Nie Zaginie, z cyklu: "Legendy Tatr"

drzeworyt, papier, 21 x 14 cm (w świetle passe – partout); 32 x 25 cm (oprawa, passe – partout);
Władysław Skoczylas był jednym z najważniejszych artystów dwudziestolecia międzywojennego w Polsce.
Uzyskał szerokie wykształcenie artystyczne – początkowo nauki pobierał w Wiedniu, następnie studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dodatkową wiedzę zdobywał w Paryżu, gdzie zgłębiał tajniki rzeźbiarstwa, a także w Lipsku, gdzie zetknął się z drzeworytnictwem.
Skoczylas jest przez ekspertów uznawany za twórcę polskiej szkoły drzeworytu i właśnie z tego typu prac jest najbardziej znany.
Sporą część swoich drzeworytów wydał na początku lat 20. XX wieku w formie albumów o tytułach "Teka zbójnicka" i "Teka podhalańska". Ich tematyka skupiała się właśnie wokół górskiego folkloru, postaci Janosika i innych zbójców.
I tak do jego najlepszych dzieł z tej dziedziny należy między innymi "Janosika imię nigdy nie zginie". Grafika ta przedstawia znanego zbójnika stojącego w dumnej pozie z orłem na ramieniu.
Po zakończeniu I wojny światowej osiadł w Warszawie, gdzie mieszkał aż do swojej śmierci w 1934 roku. Swoją pracownię miał przy Wybrzeżu Kościuszkowskim pod numerem 37 – obecnie znajduje się tam Wydział Rzeźby ASP. Skoczylas sam był zresztą związany z Akademią Sztuk Pięknych – w 1922 roku objął tamtejszą katedrę grafiki (wtedy jeszcze uczelnia nosiła nazwę Szkoła Sztuk Pięknych).