[ZŁOTOROWICZ] III RP Medal Pamiątkowy 10 Pułk Strzelców Konnych - Tadeusz Złotorowicz - Kawaler Virtuti Militari

Na awersie znajduje się wizerunek kawalerzysty w pełnym umundurowaniu, jadącego na koniu w pozycji stępa, co symbolizuje żołnierską gotowość i tradycję kawaleryjską pułku. Poniżej umieszczony jest napis „10 PUŁK STRZELCÓW KONNYCH W ŁAŃCUCIE”, identyfikujący jednostkę, której medal jest poświęcony.
Na rewersie widoczny jest symboliczny „szlak bojowy pułku”, z datą „29.IV.1919”. Nad sceną znajduje się orzeł w wieńcu laurowym z datami „1918 – 1947”, podkreślającymi okres działalności pułku. Centralnym elementem jest sylwetka czołgu, co wskazuje na udział pułku w walkach pancernych w czasie II wojny światowej, mimo jego kawaleryjskiego rodowodu. Na dole wymienione są kraje, przez które prowadził szlak bojowy jednostki: Polska, Francja, Anglia, Belgia, Holandia i Niemcy.
Średnica:
Stan ogólny jak na zdjęciach.
Tadeusz Złotrowicz urodzony 3 sierpnia 1918 roku pod Lwowem. Brał udział w Kampanii Wrześniowej w Batalionie Obrony Narodowej “TURKA” w Turce nad Stryjem. Przedostał się przez Węgierską granicę a następnie został internowany. Po przedostaniu się do Francji wstąpił do 1 Pułku Grenadierów Warszawy 1 Dywizji Grenadierów, gdzie pełnił funkcje strzelca ręcznego karabinu maszynowego, ranny dwukrotnie podczas przebijania się z niemieckiego okrążenia w bitwie pod Desseling za co w 1975 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Od 1940 roku przebywał w niewoli niemieckiej, w 1942 roku razem z dwoma kolegami uciekł z obozu jenieckiego a następnie przez Francję, Hiszpanię, Portugalię i Irlandię przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił w szeregi 10 Pułku Strzelców Konnych 1 Dywizji Pancernej. Przeszedł cały szlak bojowy od Normandii po Wilhelmshaven, za zniszczenie czołgu “Pantera” z odległości 50 metrów został odznaczony Krzyżem Walecznych oraz uczestniczył we wzięciu do niewoli generała Otto Von Elfelda, dowódcę 84 Korpusu. Pełnił on funkcje radiooperatora czołgowego a następne dowódcy czołgu. Po wojnie ukończył kurs w gimnazjum kupieckim 1 Dywizji Pancernej a w 1947 roku wrócił do kraju i zamieszkał w Sosnowcu, bardzo aktywnie działał w organizacjach kombatanckich.