drzeworyt barwny, tusz, papier, 23x37,5 cm, sygnatura artysty, na marginesie oznaczenie rzemieślników: rzeźbił Kentaro Maeda, drukował Ryuji Onodera
Widok na główną ulicę Sakamoto, drogę ze sklepami i restauracjami po obu stronach wąskiego kanału centralnego. Podróżni tłoczą się na tym ruchliwym odcinku drogi Kisokaido w pobliżu niebezpiecznej przełęczy Usui. Imponująca góra wznosi się na horyzoncie, a jej masa dominuje w kompozycji na tle czystego, błękitnego nieba.
Seria Kiso Kaido została zaprojektowana we współpracy Hiroshige z Keisei Eisenem w połowie lat 30. XIX wieku. Cykl ten jest kroniką życia wzdłuż autostrady Kiso, górnej drogi górskiej z Edo do Kioto. Krajobrazy Kiso Kaido zachowują typową dla Hiroshige równowagę między postaciami a naturą, z mistrzowskimi obrazami pogody i pór roku oraz wieloma scenami w świetle księżyca. Te poetyckie i nastrojowe widoki oferują urzekającą wizję pięknych i często dramatycznych krajobrazów Japonii.
Keisai Eisen, znany również jako Ikeda Eisen, jest powszechnie uważany za jedną z wybitnych postaci drzeworytu japońskiego, obok znanych artystów, takich jak Kunisada i Kuniyoshi. Podczas gdy Kunisada zyskał sławę dzięki swoim grafikom kabuki, a Kuniyoshi stał się znany z przedstawień wojowników, Keisai Eisen skupił się przede wszystkim na tworzeniu oszałamiających grafik bijin (pięknych kobiet), które do dziś urzekają kolekcjonerów. Keisai Eisen urodził się w 1790 roku w Edo (obecnie Tokio), gdzie chłonął tętniącą życiem kulturę miasta. Jego ojciec, szanowany kaligraf i poeta, wprowadził Eisena w świat pracy pędzlem, a młody Zenjiro (imię Eisena z dzieciństwa) rozpoczął formalny trening pod okiem Hakkeisai, mistrza stylu malarskiego Kano. Po śmierci ojca Eisen zwrócił się o pomoc do Kikugawy Eizana, jednego z czołowych mistrzów bijin-ga. Pod okiem Eizana, Eisen doskonalił swoje rzemiosło i zaczął rozwijać swój własny, charakterystyczny styl. Na początku swojej kariery prace Eisena były pod silnym wpływem romantycznego stylu jego mistrza, ale na początku lat 20. XIX wieku Eisen zaczął tworzyć własną tożsamość artystyczną. Styl artystyczny Eisena charakteryzuje się wyjątkową zmysłowością. W przeciwieństwie do wcześniejszych grafik bijin-ga, które podkreślały wdzięk i idealizację, prace Eisena przedstawiały bardziej światową, jawną zmysłowość, z naciskiem otwartą seksualność. Tendencja ta jest jeszcze bardziej widoczna w jego erotycznych grafikach. Eisen był bardzo wykształconym człowiekiem. Pisał pod pseudonimem Ippitsuan i był dobrze znany ze swoich tekstów o życiu w przepływającym świecie. W swojej autobiografii, „Notatki bezimiennego starca”, Eisen przedstawił siebie jako lekkomyślnego pijaka i częstego gościa w Yoshiwara, słynnej dzielnicy czerwonych latarni w Edo. Jego pisma odzwierciedlają głębokie zaangażowanie w przyjemności chwili, ale także ujawniają intelektualną stronę jego twórczości.
W II poł. XX w. japońscy artyści i wydawcy współpracowali, aby odtworzyć słynne odbitki drzeworytnicze dla zainteresowanych kolekcjonerów poszukujących rzadkich wzorów. Stworzono nowe bloki, a odbitki były pieczołowicie drukowane przez rzemieślników w tej samej metodzie, co XIX-wieczne pierwowzory - jeden blok dla każdego koloru. Wznowienia drzeworytów są okazją do kolekcjonowania i cieszenia się słynnymi projektami uznanych japońskich artystów.
