Stanisław ROLICZ (1917 - 1997), Wrony

drzeworyt, papier 23 x 21 cm

drzeworyt, papier, 23 cm x 21 cm w świetle orygynalnego papsse - partout; sygn. pod kompozycją

Stanisław Rolicz urodził się w 1917 roku w Mandżurii, zmarł w 1997 roku w Sopocie. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie oraz na Wydziale Sztuk Pięknych Litewskiej Akademii w Wilnie. Studia przerwał wskutek wybuchu II wojny światowej. W 1945 roku przeniósł się do Gdyni, gdzie współtworzył tamtejszy oddział Związku Polskich Artystów Plastyków. Następnie rozpoczął naukę na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, dyplom otrzymał w 1948 roku. Po ukończeniu studiów powrócił do Gdyni i podjął się pracy pedagogicznej jako nauczyciel Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie. Czynnie działał w środowisku artystycznym, od 1950 roku pełnił funkcję dyrektora gdyńskiego Ogniska Plastycznego.
Twórczość Stanisława Rolicza
Stanisław Rolicz zajmował się przede wszystkim grafiką, tworzył w technikach metalowych (akwaforta, akwatinta, miedzioryt) oraz w technice drzeworytu. Był jednym z pierwszych artystów, który rozpoczął dokumentację zniszczeń Gdańska po działaniach związanych z II wojną światową. Poza tematyką miejską artysta podejmował również motywy pejzażowo-rodzajowe z Gdańska, Gdyni i okolic, przedstawiał zwierzęta w ich naturalnym otoczeniu, tworzył również portrety, m.in. wizerunki rybaków, rzadziej podejmował tematykę religijną i mitologiczną.
Stanisław Rolicz, poza grafiką, zajmował się również rysunkiem i malarstwem, na tym ostatnim skupił się najbardziej pod koniec swojego życia. W dziedzinie malarstwa wykonywał pejzaże, martwe natury i sceny rodzajowe, np. utrzymane w idei sztuki socrealistycznej portrety marszów. Dużą rolę w twórczości Stanisława Rolicza odegrały licznie przez niego komponowane exlibrisy.