Zdzisław CZERMAŃSKI (1900-1970), W Alejach Ujazdowskich,1926

litografia 47 x 33 cm w świetle oryginalnego passe – partout z epoki.

Przedmiotowa litografia pochodzi z teki, którą Piłsudski kazał powiesić sobie w Belwederze.
Zdzisław Czermański (ur. 1900 w Krakowie, zm. 27 stycznia 1970 w Nowym Jorku) – polski
grafik–karykaturzysta, malarz, autor wspomnień, oraz legionista i oficer Wojska Polskiego.
Od 1920 publikował karykatury osobistości ze świata polityki w tygodniku „Szczutek”,
potem także w „Cyruliku Warszawskim”. Jego karykatury były pozbawione złośliwych
deformacji i podobały się portretowanym osobom. Józef Piłsudski polecił zawiesić 13
swoich karykatur na ścianach Belwederu.
W latach 1923–1924 uczył się rysunku i malarstwa u Kazimierza Sichulskiego w Miejskiej
Szkole Przemysłowej we Lwowie. W 1925 wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował studia u
Fernanda Légera. W 1930 odbyła się wystawa indywidualna jego prac w Galerii Charpentier.
Z Francji wyjechał do Anglii, gdzie rysował dla pisma „Graphic”, a w 1931 pojechał do USA
na zaproszenie „Fortune Magazine”, z którym współpracował do 1934.
W 1935 wrócił do Polski i rozpoczął współpracę z „Wiadomościami Literackimi”. W 1939
zorganizował w pawilonie Instytutu Propagandy Sztuki wystawę „100 wielkich Polaków”.
Na początku II wojny światowej przez Wilno, Skandynawię, Francję, Portugalię i Brazylię
dotarł w 1941 do Nowego Jorku. Ponownie podjął współpracę z „Fortune” oraz pismami
„Look” i „Life”.Pod koniec życia wykonał cykl 50. portretów światowych osobistości,
zakupiony przez Uniwersytet Teksański w Austin.