Jerzy KONSTANTYNOWICZ (ur. 1965), Onomatopeja, 2019

technika mieszana (akryl, ołówek), papier, 50 x 52 cm, sygn. u dołu: JK 2019

Jego warsztat, ukształtowany wyłącznie w oparciu o intuicję i autodydaktykę, obejmuje wszelkie sposoby i narzędzia rysunku oraz malarstwo akrylowe i własne techniki mieszane, rzadziej olejne, a także grafikę użytkową. Styl jest swobodny i niepoddający się jakiejkolwiek klasyfikacji, często zbliżony do surrealizmu. Uprawia zabawę z materią plastyczną oraz grę różnymi konwencjami, lubi korzystać z elementów języka tradycji, jednakże przetwarza je na swój własny sposób. W pewnych obrazach można dostrzec motywy komentujące współczesną rzeczywistość, aluzyjne odniesienia do obyczajowości, a czasem ascetyczny przekaz o charakterze zbliżonym do plakatu. Istotnymi cechami są spontaniczność i niezdyscyplinowanie. Autor pozwala się ponosić fantazji, a w jego pracach bywa sporo ironii i autoironii. Brał udział w kilkunastu wystawach zbiorowych: m. in. ‘Unframed | Bez ram’ w Muzeum Podlaskim w Białymstoku (2019), białostockiej Niezależnej Galerii Sztuki Marchand, XVII i XVIII edycje Ogólnopolskiej i Międzynarodowej Wystawy Malarstwa Lekarzy w Łodzi, w Hotelu Marriott w Warszawie podczas Interdyscyplinarnej Akademii Medycyny Praktycznej (2019), w przestrzeni Centrum Handlowego Atrium Reduta w Warszawie („Malarski Ład” 2022). Wystawy indywidualne: „Nieoczywiste” w hotelu Focus Premium w Lublinie (2022), „ja wam pokażę” w Galerii Parter|Książnica Podlaska w Białymstoku (listopad–grudzień 2022), „Fragmenty i całości" w ramach wystawy Twórcze Tworki w Pałacyku nad Utratą (2023), „Szkicownikliwość" (Okręgowa Izba Lekarska w Białymstoku, 2024).