Józef Robakowski, Z CYKLU „KĄTY ENERGETYCZNE“, 1984-1988

50,0 x 50,0cm - prósz srebrną farbą, papier czarny sygn. na odwr. p.d.: für Ania – | J. Robakowski | Energetische ecken" – metal | 1984-88 Kąty Energetyczne. 1975-1996

Prace z cyklu „kąty energetyczne“ są wyrazem fascynacji problemem istnienia KĄTÓW jako swego rodzaju geometrii intuicyjnej. Ten wyimaginowany przez umysł człowieka MODEL stał się od wielu lat głównym motywem mojej aktywności artystycznej. Zastanawiam się, na ile „geometria“ mająca przecież jedynie w swej intencji cele praktyczne może funkcjonować w sztuce? Aby ten problem stał się istotny, postanowiłem powołać KĄTY jako energetyczny znak kulturowy w formie osobistego fetyszu. Mam intuicję, że dysponując trzema kątami uda mi się w dowolny sposób narzucić je na tzw. RZECZYWISTOŚĆ, ale też na moją motoryczność biologiczną. Dzięki takiemu zabiegowi pragnę spowodować coś w rodzaju napięcia energetycznego. To NAPIĘCIE ma być sensem tej absurdalnej pracy, czyli sposobem nadania własnej artykulacji niezależnie istniejącej już ode mnie materii (cyt. za: http://robakowski.eu/p24.html).

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).

Józef Robakowski (Poznań 1939, mieszka w Łodzi) -studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, którą ukończył w 1970 i w której następnie wykładał. Jeszcze w czasie studiów w Toruniu związał się z awangardowym ruchem artystycznym, stając się współzałożycielem m. in. grupy fotograficznej "Zero-61". Ok. 1970 był jednym z inicjatorów "Warsztatu Formy Filmowej", pierwotnie działającego w ramach Koła Naukowego studentów PWSFTViT. Ugrupowanie to, czynne do 1977, stało się jedną z najważniejszych grup artystycznych lat 70., reprezentujących neoawangardowy etos w polskiej sztuce. Działania Warsztatu poświęcone były głównie analizie języka mediów (fotografii, filmu, video). Nie mniej ważnym wątkiem w dokonaniach grupy były akcje efemeryczne i spontaniczne wystąpienia członków. Nadawały one rumieńców życia "zimnym" z natury rzeczy, skrystalizowanym w określoną formę filmom. Józef Robakowski miał niepośledni udział w tej stronie działalności grupy. Jego indywidualna twórczość obejmowała zrazu cykle: fotografii abstrakcyjnych (1959-61), "Fotografii metaforycznych" (1961-68) i "Przedmiotów fotograficznych" (1969-1972). Filmy eksperymentalne, powstałe w ramach "Warsztatu Formy Filmowej", to m. in.: "Tekst" I i II, 1971, "Zapis", 1972, "Ćwiczenie", 1972, "Idę", 1973, "Mój film", 1974, "Przestrzeń zakłócona", 1976, "Ćwiczenie na dwie ręce", 1976. Na plan pierwszy wysuwały się w nich problemy notacji procesu, a także relacji między fizycznymi doznaniami i ograniczeniami artysty prowadzącego kamerę a uzyskanym jej okiem obrazem. Te problemy z czasem ustąpiły miejsca widzeniu "socjograficznemu" (film "Z okna", 1982, video "Z mojego okna", 1987-1991). Od 1975 po lata 90. powstawał cykl prac w różnych technikach pt. "Kąty energetyczne", w którym artysta osiągnął syntezę swych zainteresowań formalnych z wrażliwością społeczną. Zaangażowanie Robakowskiego jako animatora niezależnego życia artystycznego w latach 80. przybierało różne formy, od organizowania wystaw i przeglądów ("Nieme Kino" I-III, 1983-1987, "Lochy Manhattanu", Łódź 1989) po publikacje ("PST! czyli sygnia nowej sztuki", Warszawa 1989). Od 1978 do dziś prowadzi prywatną "Galerię Wymiany". Innym ważnym wątkiem działalności artysty jest film o sztuce (m. in. "Kompozycje przestrzenne Katarzyny Kobro", 1971, "Żywa galeria", 1975, "Witkacy", 1981, "Konstrukcja w procesie", 1982). Artysta uczestniczył w wielkiej liczbie wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Artystów "Künstlergremium".