Adam Zegadło (1910 Krzyżka - 1989 ), Święta Dorota, 1966-67

Stan zachowania
spękania drewna u podstawy, pęknięcie biegnące od podstawy do 3/4 wysokości rzeźby, ułamane rogi elementu (atrybutu świętej) trzymanego w dłoni, ubytki w polichromii

Biogram
Adam Zegadło pochodził z ciężko pracującej rodziny – jego dziadek pracował w suchedniowskich kopalniach rudy żelaza, a ojciec był rolnikiem. Przez szybką śmierć swojego ojca, młody Adam podjął pracę już w wieku 13 lat i pracował w fabryce maszyn rolniczych w Suchedniowie. Po II wojnie światowej sytuacja finansowa rodziny się mocno pogorszyła i Zegadło nie był w stanie utrzymać swojej rodziny tylko z gospodarstwa rolnego, więc podejmował się różnych prac, starając się zapewnić byt rodzinie. Głównie zajmował się pracami związanymi z rzemiosłem – wyrabiał proste meble, sprzęty rolnicze i gospodarcze, ale też i proste zabawki – koniki na biegunach, karuzele, figurki, autka, które to dały początek rzeźbiarstwu Zegadły.
Początki kariery rzeźbiarskiej Zegadły można datować na lata 60. XX wieku. Pierwsze rzeźby zostały kupione do zbiorów Muzeum Świętokrzyskiego w Kielcach i w 1964 roku pokazano je na wystawie współczesnej sztuki ludowej czterech województw: Białystok, Lublin, Kielce, Rzeszów. Rok później, rzeźby Zegadły zostały pokazane w warszawskiej Zachęcie na wystawie “Inni”, która przyniosła Zegadle dużą rozpoznawalność. Prace Adama Zegadły były pokazywane m.in. na dzisiejszej Słowacji, w Niemczech, w Szwecji, we Włoszech, w Szwajcarii czy w Finlandii. Artysta był związany z Desą oraz Cepelią, przez co jego wystawy zagraniczne były możliwe. Wraz ze swoim synem, także rzeźbiarzem, Henrykiem, mieli wspólną wystawę w 1971 roku. Prace Adama Zegadły charakteryzują się bogatą tematyką, inspiracjami lokalnymi legendami i historiami, użyciem szerokiej, mocno kontrastowej palety barw, niekonwencjonalnymi formami oraz precyzją wykonania. Dzieła Zegadły były kupowane do kolekcji instytucjonalnych oraz prywatnych, m.in. do kolekcji Ludwika Zimmerera czy Leszka Macaka.