Cyprian Godebski, MARZENIE O SŁAWIE. SEN O SŁAWIE, po 1894

50,0 x 38,0cm - brąz odlewany, cyzelowany, patynowany 50 x 38 x 20 cm


sygn. na podstawie: CYP Godebski
Stan zachowania: niewielkie pęknięcia odlewu


Kompozycja wystawiana, wzmiankowana i reprodukowana:


 “Świat. Dwutygodnik Ilustrowany”, 1890, R. 3, nr 20, s. 481.
 b.a., Pariser Ateliers, “Allgemeine Kunstchronik ill. Zeitschr. für Kunst, Kunstgewerbe, Musik, Theater u. Litteratur”, R. 17, 1893, s. 130-131, il. s. 131.
b.a., Variété , “Bulletin polonais littéraire, scientifique et artistique / Association des anciens élèves de l'école polonaise”, R. 19, 1894, nr 69, s. 95.
J. Bołoz-Antoniewicz, Katalog wystawy sztuki polskiej od roku 1764-1886, Lwów 1894, s. 43, nr kat. 401 (Grupa mitologiczna), il s. nlb.
A. Silvestre, Les nus au Salon de 1894 (Champs-Élysées), wyd. Libraire E. Bernard & Cie, Paryż 1894, s. 105-108, il. s. nlb.
 “Tygodnik Illustrowany”, T IX, 1894, nr 25, s. 403. 
L. Wasilkowski, Godebscy, “Tygodnik Illustrowany”, T XIII, 1898, nr 41, s. 807-808, il. s. 807. 
Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskim za rok 1900, Warszawa 1901, s. 31.
A.Ryszkiewicz, Cyprian Godebski, Słownik Artystów Polskich, t. II, Warszawa 1975, s. 379- 384.
Kwiatkowska, Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, s. 221.
Georges Peigné, Dictionnaire des sculpteurs néo-baroques français 1870-1914, wyd. CTHS Editions, Paryż 2012, s. 265-267.



 

Cyprian Godebski (Méry-sur-Cher 30 X 1835 – Paryż 25 XI 1909) – rzeźbiarz polski; uczył się w Szkole Polskiej Narodowej w Batignolles, później studiował w pracowni François Jouffroy. Debiutował na paryskim Salonie w 1857 roku. W latach 1858-1861 przebywał i pracował we Lwowie, potem w Wiedniu, Paryżu i Petersburgu, gdzie był mianowany profesorem Akademii. W 1875 przeniósł się do Warszawy, skąd wyjechał po roku na stałe do Paryża. Był członkiem francuskiej Akademii Narodowej, w 1889 odznaczony Legią Honorową. Autor, m.in. pomnika Servais w Halle (1869), monumentalnych i dekoracyjnych rzeźb gmachu inwalidów wojennych we Lwowie, nagrobka Teofila Gautier, pomnika Mickiewicza w Warszawie (1898), Kopernika (1899) i  Fredry (1900) w Krakowie, Gołuchowskiego we Lwowie (1901) i wielu innych. W 1882 na Salonie prezentował swojego Amora żebrzącego z brązu srebrzonego, a w 1888 grupę Geniusz i siła brutalna, popularne dzięki brązowym redukcjom.