Leonor Fini (1907–1996), Romeo i Julia, 1970
Akwaforta barwna na papierze barwionym
Sygnowana odręcznie p.d.: Leonor Fini
Oznaczona l.d.: Romeo i Julia e.a. (épreuve d’artiste – odbitka autorska)
Wymiary: 43 × 36 cm (w świetle passe-partout), 71 × 59 cm (z oprawą)
Pochodzenie: kolekcja prywatna, Badenia-Wirtembergia (Niemcy)
Stan: bardzo dobry, oprawiona w podwójnym passe-partout w kolorystyce harmonizującej z grafiką
Delikatna, a zarazem zmysłowa scena miłosna przedstawiająca parę splecioną w uścisku, ukazana z wyrafinowaną kreską i teatralnym wyczuciem formy, tak charakterystycznym dla Leonor Fini. Artystka z powodzeniem łączy w tej pracy klasyczny romantyzm z surrealistyczną stylizacją. Dzieło stanowi nie tylko osobistą interpretację historii Romea i Julii, ale także opowieść o kobiecej sile i zmysłowości, kluczowych tematach twórczości Fini. Akwaforta należy do rzadszych prac graficznych autorki i stanowi unikatową pozycję kolekcjonerską.
Leonor Fini (1907–1996) – artystka o włosko-argentyńskich korzeniach, jedna z najbardziej oryginalnych postaci surrealistycznej sceny artystycznej XX wieku. Urodziła się w Buenos Aires, wychowywała się w Trieście, by w latach 30. przenieść się do Paryża. Związana z takimi twórcami jak Dalí, Ernst, Eluard czy Picasso, z którymi łączyły ją przyjaźnie, ale i rywalizacja twórcza. Jej sztuka, choć często wystawiana w surrealistycznym kontekście, zawsze pozostawała autonomiczna – przesiąknięta mitologią, kobiecą siłą i zmysłowością. Fini projektowała również kostiumy teatralne, scenografie oraz flakony perfum. Żyła poza schematami, także prywatnie, prowadząc nietypowe życie w trójkącie uczuciowym z Konstantym Jeleńskim i Stanislao Leprim. Jej prace znajdują się w najważniejszych kolekcjach prywatnych i muzealnych świata.
