DOMEYKO Ignacy - Rękopis przemówienia z dnia 5 listopada 1884 roku w Paryżu [Tow. Hist.-Lit.]

DOMEYKO Ignacy - Przemówienie w dniu 5 listopada 1884 roku w Paryżu na posiedzeniu Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Rękopis. S. 4. Wys.: 21 cm.
Stan: drobne rdzawe plamki.
Rękopis przemówienia, które w dniu 5 listopada 1884 Ignacy Domeyko wygłosił na posiedzeniu Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Bardzo poruszająca, pełna emocji mowa, zawiera liczne odniesienia do osobistych perypetii Domeyki, który po 46 latach podroży i pracy za oceanem mógł znów stanąć w progach Towarzystwa. Autor wspomina z przejęciem swoje podróże i działalnosć w Ameryce, początki działalności Towarzystwa "[...] Jakiż to był duch, który ożywiał to zgromadzenie, jaka pracowitość, siła, cierpliwość, wytrwałość przy zupełnym braku środków"), znajomości i przyjaźnie z gen. Kniaziewiczem, Teodorem Morawskim, Adamem Mickiewiczem. Szczególnie pięknie autor wspomina tego ostatniego: "[...] Mogęci zapomnieć zadumanego przy mnie na owem posiedzeniu najzacniejszego z poetow mego z najmłodszych lat przyjaciela [...] który właśnie w tym czasie dał był narodowi Pana Tadeusza".

Ignacy Domeyko (1802-1889) - polski geolog, mineralog, inżynier górnictwa, badacz Ameryki Południowej, Chile.
Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu - założone w 1832 roku przez grupę emigrantów polskich (m.in. Józefa Bema, Teodora Morawskiego).