Drużyny Bartoszowe we Lwowie, I W. Ś.] 63 Rozkaz Rady Naczelnej Drużyn Bartoszowych do Komisarzy i mężów zaufania. Ściśle tajne [Lwów? 1914]

Drużyny Bartoszowe we Lwowie] 63 Rozkaz Rady Naczelnej Drużyn Bartoszowych do Komisarzy i mężów zaufania. Ściśle tajne [Lwów? 1914]

Maszynopis powiel. 1 s. Piecz owalna Rady Naczelnej Drużyn Bartoszowych we Lwowie. Podpis Stanisław Bac, drugiego naczelnika głównego (w latach 1913–1914). Wys. 33,8 cm. Ślady złożenia, drobne ubytki papieru.

List naczelnika głównego Drużyn Bartoszowych, Stanisława Baca (1887-1970) do komisarzy i mężów zaufania w sprawie postawienia Drużyn Bartoszowych na stopie gotowości bojowej.

Drużyny Bartoszowe – organizacja przysposobienia wojskowego utworzona przez młodzież z grupy Rzeczpospolita w 1908 we Lwowie z inicjatywy Wawrzyńca Dayczaka.
Członkowie Drużyn Bartoszowych wywodzili się z lwowskiej młodzieży studenckiej pochodzącej ze wsi, także z terenów Galicji Wschodniej. Od 1912 funkcjonowały one jako organizacja wojskowa. W 1914 liczyły 280 drużyn, tzw. bartoszowych i ponad 7 tys. członków. Na przełomie lipca i sierpnia 1914 połączyły się z Polowymi Drużynami Sokoła pod egidą Centralnego Komitetu Narodowego we Lwowie i weszły w skład Legionu Wschodniego, zlikwidowanego 21 września 1914. Członkowie Drużyn Bartoszowych weszli w skład powstających formacji wojskowych, uczestnicząc w I wojnie światowej oraz w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-radzieckiej.

Bardzo rzadkie.