[gen. TADEUSZ KUTRZEBA autograf, WOJNA POLSKO-BOLSZEWICKA, 3 ARMIA] Dowództwo 3 Armji. Oddział III. Ocena sytuacji z dnia 20 VI 1920 roku z podpisem Szefa Sztabu Majora Tadeusza Kutrzeby

[WOJNA POLSKO-BOLSZEWICKA, 3 ARMIA, GEN. TADEUSZ KUTRZEBA] Dowództwo 3 Armji. Oddział III. Ocena sytuacji z dnia 20 VI 1920 roku z podpisem Szefa Sztabu Majora Tadeusza Kutrzeby.

Maszynopis na papierze 1 s. o wym. 35 x 21,3 cm. W l. d. rogu podpis ("za zgodność") Majora Sztabu Generalnego i Szefa Sztabu Tadeusza Kutrzeby (1886-1947). Ślady po złożeniu.

Meldunek wysłany główną pocztą polową III dnia 20 czerwca 1920 roku (Nr. 18209/III).

Dotyczy walk i sytuacji w następujących rejonach: Ignatpol - Owrucz - Norinska - Sławeczno - Korosteń.

Informuje o złym stanie wojsk pod dowództwem pułk. Rybaka pod Owruczem, utracie łączności i podejrzeniem rozbicia ich przez wroga. Dalej wspomina o zachowaniu nieprzyjaciela przed prawym skrzydłem Armii i powodzeniu grupy gen. Berbeckiego. Stwierdza następnie, że stan moralny i fizyczny wojska nie pozwala na większą odsiecz dla Owrucza i wysyła część wojsk do Ignatpola. Uprasza o stałym informowaniu o sytuacji na prawym i lewym skrzydle Armii. Liczy na powodzenie akcji gen. Sikorskiego i 5 p.p. Leg. oraz informuje, że dowództwo Armi pozostaje w Korosteniu.

Tadeusz Kutrzeba (1886-1947) – generał dywizji Wojska Polskiego, komendant Wyższej Szkoły Wojennej, dowódca Armii „Poznań” podczas kampanii wrześniowej.

29 listopada 1918 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana i przydzielony do Sztabu Generalnego[9]. Od stycznia 1919 roku był tam szefem sekcji planów i zastępcą szefa Oddziału I. W październiku 1919 roku został szefem sztabu 1 Dywizji Piechoty Legionów, a od kwietnia do czerwca 1920 Grupy Operacyjnej gen. Edwarda Rydza-Śmigłego. Opracował wówczas m.in. plan operacji dyneburskiej, a następnie uczestniczył w jego realizacji. 30 października 1919 roku został mianowany z dniem 1 listopada 1919 roku majorem.

3 stycznia 1920 roku przy mrozach dochodzących do −25 °C ofensywa zakończyła się sukcesem, za co otrzymał pod koniec miesiąca order Virtuti Militari. W kwietniu 1920 jako szef sztabu 3 Armii uczestniczył w wyprawie wojsk polskich na Kijów. Początkowe szybkie sukcesy ustąpiły 27 kwietnia i natarcie zatrzymało się na 10 dni w odległości 2 dni marszu od Kijowa. Za opóźnienie spadła na niego, jak i cały sztab gen Rydza-Śmigłego fala krytyki. 7 maja 1. Pułk Szwoleżerów natarł na przedmieścia zastając miasto bez obrony. Gdy nadeszła ofensywa wroga Kutrzeba wycofał się z Frontem Południowo-Wschodnim. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w inżynierii i saperach, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Podczas odwrotu sprawował od czerwca do sierpnia[10] funkcję szefa sztabu Frontu Południowo-Wschodniego. W czasie Bitwy Warszawskiej kierował sztabem Frontu Środkowego. [biogram za wikipedia.pl]