II RP - Pismo Dowódcy 3-go Pułku Lotniczego do Ministerstwa Spraw Wojskowych w sprawie kpt. pil. Józefa Mickiewicza.

II RP - pismo Dowódcy 3-go Pułku Lotniczego do Ministerstwa Spraw Wojskowych w sprawie kpt. pil. Józefa Mickiewicza. Na dokumencie widnieje własnoręczny podpis Dowódcy 3-go Pułku Lotniczego ppłk. pil. Kalkusa Wymiary 20,5 cm x 17 cm. Stan jak na zdjęciu.
Józef Mickiewicz (ur. 23 sierpnia 1896 w Warszawie, zm. 7 marca 1943 w Majdanku) – kapitan pilot obserwator Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, jeden z pionierów polskiego krótkofalarstwa, prezes Okręgu Zachodniopolskiego Polskiego Związku Krótkofalowców (1930).
Absolwent Szkoły Podchorążych w Ostrowi Mazowieckiej, od 1918 r. służył w Polskiej Sile Zbrojnej, a następnie w Wojsku Polskim. Jako obserwator lotniczy brał udział w wyprawie kijowskiej, bitwie Warszawskiej i bitwie nad Niemnem, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych. W latach 20. pełnił służbę w jednostkach lotniczych w Bydgoszczy, Warszawie i Poznaniu, wykonując m.in. pionierskie loty nocne na samolotach Potez XV. W 1932 r., po ciężkim wypadku lotniczym, przeszedł w stan spoczynku.
Był zapalonym krótkofalowcem i konstruktorem urządzeń radiowych. Pod znakiem SP1AE utrzymywał łączności z radiostacjami w kraju i za granicą. W 1930 r. przewodniczył wystawie krótkofalarskiej podczas Międzynarodowej Wystawy Komunikacji i Turystyki w Poznaniu, za co otrzymał złoty medal.
W czasie II wojny światowej działał w Armii Krajowej. Aresztowany przez Gestapo podczas nasłuchu radiowego, trafił na Pawiak, a następnie do obozu koncentracyjnego na Majdanku, gdzie zmarł w 1943 r. Jego syn, Tadeusz Mickiewicz, żołnierz AK, został tego samego roku rozstrzelany w Warszawie.
Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości oraz odznakami pilota i obserwatora.