[Komenda 1 Pułku Ułanów Legjonów Polskich] Rozkaz służbowy dla legionisty wachmistza Stanisława Bujwida. Dat 1 V 1916 r. [autografy: Gustaw Orlicz Dreszer, Janusz Głuchowski, Janusz Żuławski
Dokument 2 s. wypełniony ręcznie w języku polskim i niemieckim. Papier kancelaryjny ze znakiem wodnym. Wym. 35 x 22 cm. Ślady po złożeniu, mocne naddarcia, gdzieniegdzie ubytki papieru i zabrudzenia.
Komenda 1 Pułku LP wysyła wachm. Stanisława Bujwida tam i z powrotem do Kowla, w celu poczynienia zakupów (bliżej nieokreślonych w dokumencie).
Dokument zawiera odręczne podpisy:
- Rotmistrza Gustawa Orlicz Dreszera (1889-1936), w zastępstwie komendata pułku);
- wachmistrza Stanisława Bujwida (1895-1951)
- Janusza Żuławskiego (1885-1937), w tym czasie oficera gospodarczego pułku.
Na rewersie 3 pieczęcie: Komendy 1-go Pułku Ułanów Legjonów Polskich, Komendy 3 Szwadronu 1-go Pułku Ułanów Legjonów Polskich wraz z adnotacjami i podpisami:
- o wymeldowaniu dn. 2 V 916 (podpisany przez Gustawa Orlicz Dreszera);
- o zameldowaniu w Kompanii III szwadronu d. 5 maja 1916 r. (podpis niezidentyfikowany);
- o zameldowaniu dn. 5 VI 1916, podpisany przez porucznika Janusza Głuchowskiego (1888-1964).
Janusz Julian Głuchowski, ps. „Janusz” (1888-1964) – generał dywizji Wojska Polskiego. Służył w 1 pułku ułanów Legionów Polskich; dowodził kolejno szwadronem, dywizjonem, a wreszcie był ostatnim dowódcą pułku. Od 5 lutego do 31 marca 1917 roku był komendantem kawaleryjskiego kursu oficerskiego przy 1 pułku ułanów w Ostrołęce. Jednocześnie wykładał na tym kursie taktykę.
Janusz Żuławski h. Szeliga (ur. 17 grudnia 1885 w Młynnem, zm. 28 listopada 1937 w Wilnie) – major kawalerii Wojska Polskiego, taternik, pracownik Polskiego Radia, pisarz. [biogramy za wikipedia.pl
Bardzo rzadkie.
Stanisław Bujwid (1895-1951) - porucznik kawalerii rezerwy Wojska Polskiego, inżynier,, odznaczonym Krzyżem Niepodległosci i Krzyżem Walecznych. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 i 2 Pułku Ułanów Legionów Polskich. W 1917 ukończył kawaleryjski kurs oficerski w Ostrołęce. Brał czynny udział w zdobyciu Przemyśla, Janowa i Lwowa, gdzie odznaczył się męstwem i został mianowany podporucznikiem przez gen. Roję. Po rozwiązaniu legii oficerskiej został przydzielony do grupy operacyjnej Generała Dywizji J. Leśniewskiego. Przez nowego dowódcę grupy gen. ppor. Jędrzejewskiego został mianowany jego osobistym adiutantem. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Zmarł 30 maja 1951 roku.
1 Pułk Ułanów Legionów Polskich – oddział jazdy Legionów Polskich. Ułani tej jednostki, od nazwiska swego dowódcy, nazywani byli „Beliniakami”.
Pułk powstał z utworzonego 13 sierpnia 1914 przez Władysława Zygmunta Belinę-Prażmowskiego 140-osobowego szwadronu ułanów w oparciu o pierwszy 7-osobowy patrol konny, awangardę przemarszu Pierwszej Kompanii Kadrowej 6 sierpnia 1914.
Pułk przez cały swój szlak bojowy pozostawał pod dowództwem Beliny. Ów 7-osobowy patrol konny, pod dowództwem Prażmowskiego- „Beliny” tworzyli: Janusz Julian Głuchowski „Janusz”, Antoni Jabłoński „Zdzisław”, Zygmunt Karol Karwacki „Stanisław Bończa”, Stefan Kulesza „Hanka”, Stanisław Skotnicki „Grzmot”, Ludwik Skrzyński „Kmicic”.
W lutym i marcu 1917 roku w pułku zostały zorganizowane i przeprowadzone kawaleryjskie kursy (oficerski i podoficerski) oraz dwa kursy administracyjne.
10 sierpnia 1917 roku dowódca Legionów Polskich powierzył dowództwo pułku rotmistrzowi Albertowi Kordeckiemu z 2 pułku ułanów [za wikipedia.pl]"