[STRYJKOWSKI Julian]. Cztery rękopiśmienne listy Juliana Stryjkowskiego do Zdzisława Najdera dotyczące głównie spraw tłu...

[STRYJKOWSKI Julian]. Cztery rękopiśmienne listy Juliana Stryjkowskiego do Zdzisława Najdera dotyczące głównie spraw tłumaczenia "Głosów w ciemności" i ekranizacji "Austerii", dat. 12 III, 31 V i 28 XI 1967 w Warszawie, jeden list bez daty.
List jednostronny na ark. A4 i trzy listy dwustronne na ark. ca A5 (jeden na papierze firmowym miesięcznika "Twórczość"). W pierwszym liście autor obiecuje przesłać egzemplarze swoich powieści "Głosy w ciemności" i "Austeria" Najderowi, z prośbą by zrobić angielski konspekt z "Austerii" dla nowojorskiego wydawnictwa Harper and Row, które wyraziło zainteresowanie powieścią. Informuje także, że książka wychodzi w Niemczech Zach. i Jugosławii (podobne tematy porusza w liście niedatowanym). List kończy dopiskiem: "Miłosz w Paryżu nie miał słów pochwały dla Ciebie. Wiem to od Jarosława [Iwaszkiewicza], który się z nim we Francji widział". W drugim liście wspomina o planach sfilmowania "Austerii" przez Kawalerowicza. Scenariusz napisał Stryjkowski, Kawalerowicz i Konwicki. "Prawa autorskie oczywiście należą do mnie" - dodaje. Kolejny list informuje o szansach na przekład angielski "Austerii", jakie daje oficyna Harcourt Brace w Nowym Jorku (książka ukazała się w 1971 w tej właśnie oficynie). "Sprawa filmu posunęła się znacznie naprzód, jeśli nic nie stanie na przeszkodzie umowa [...] zostanie niebawem podpisana. Kawalerowicz ma przyjechać z Londynu w czwartek". Kończy dopiskiem: "Jeśli spotkasz Janka Kotta pozdrów go ode mnie". Ślady złożenia, niewielkie zażółcenie pierwszego listu.
J. Stryjkowski, do 1946 Pesach Stark, nazwisko rodowe Rosenmann (1905-1996) – filolog polski i pisarz żydowskiego pochodzenia, doktor nauk humanistycznych (1932), prozaik, autor opowiadań, dramaturg i dziennikarz, autor m.in. powieści Głosy w ciemności (1956), Austeria (1966), Sen Azrila (1975), Echo (1988); sygnatariusz „Listu 59” (1975), laureat Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (1993) (Wikipedia).