Okres: XVIII wiek. drewno, gesso, tempra.
Rozmiar: długość - 35,1 cm, szerokość - 29,1 cm, wysokość - 1,5 cm.
Formularz ogólny: Dwunaste święta prawosławne dzielą się na Pańskie i Matki Bożej. Dzielą się na nieprzejściowe (roczne obchodzone są tego samego dnia) i przemijające (liczone od Wielkanocy, przesuwając się wraz z nią w kalendarzu). Centralna część ikony przedstawia zbliżenie Zmartwychwstania Chrystusa (Wielkanoc). górny rząd od lewej do prawej: Trójca Święta, Narodzenie Bogurodzicy, Wejście do Świątyni Najświętszej Bogurodzicy, Blagovest. Drugi rząd od góry: Narodzenie Chrystusa, Ofiarowanie Pańskie. Trzeci rząd od góry: Objawienie Pańskie, Przemienienie Pańskie. Dolny rząd od lewej do prawej: Wjazd Pana do Jerozolimy; Wniebowstąpienie Chrystusa; Zaśnięcie Najświętszej Bogurodzicy; Podwyższenia Krzyża Pańskiego.
Początkowo ikona malowana była temprą na gesso nakładanym na deskę. Technika pisarska, oznaczenia charakterystyczne dla staroobrzędowców (od drugiej połowy XVII w. staroobrzędowcy w malarstwie ikonowym występowali jako obrońcy kanonów bizantyjskiego i staroruskiego). Następnie ikona została odrestaurowana farbą olejną. Odwrotna strona nieuszkodzona. Kołek.
Stan zachowania widoczny na zdjęciach.
