Adam Hoffmann, JUDYTA, 1973

49,5 x 34,0cm - pastel, gwasz, papier


pastel, kredka, gwasz, papier kremowy, 49,5 x 34 cm (w świetle passe-partout)

sygn. p.d.: ah | 3VI | 1973 [w owalnej ramce]

 

Obraz jest oprawiony.

Adam Hoffmann (Kraków 1918 - Kraków 2001) zaczął naukę w 1938 w prywatnej szkole malarstwa A.Terleckiego w Krakowie. Kontynuował studia w latach 1940-42 w krakowskiej Kunstgewerbeschule (będącej zakonspirowaną przedwojenną Akademią). W latach okupacji nawiązał kontakty z gronem artystów skupionych wokół Tadeusza Kantora, późniejszych członków Grupy Młodych Plastyków i od 1957 Grupy Krakowskiej (do której jednak nie przystąpił). W latach 1945-48 dopełnił studiów na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa, uczył się też grafiki u Konrada Srzednickiego. Od 1949 był pedagogiem w liceach plastycznych w Katowicach i Krakowie. Od 1950 był związany z Wydziałem Grafiki – filią krakowskiej ASP w Katowicach. W 1974 przeniósł się do ASP w Krako-wie, gdzie prowadził pracownię rysunku na Wydziale Grafiki do emerytury w 1978. Uczył m.in. póź-niejszych członków grupy „Wprost”, z którymi utrzymywał kontakty i powinowactwo artystyczne w późniejszych latach, będąc przez nich traktowany jako nestor i autorytet, również moralny. Choć zajmował się malarstwem sztalugowym, w sposób najbardziej charakterystyczny wypowiedział się w rysunkach pastelem, węglem i tuszem, o kolorystyce ograniczonej lub wręcz monochromatycznych. W realistycznym, nieco karykaturalnym stylu przedstawiał międzyludzkie konflikty, uczucia i sytuacje z pozoru codzienne, nasycone jednak refleksją o charakterze szerszym, egzystencjalnym. Zajmował się również grafiką użytkową i ilustracją, jest autorem publikacji z zakresu nauczania w szkolnictwie artystycznym.