litografia, papier, arkusz 60 x 45 cm , 29 x 15 cm w świetle oryginalnego
passe – partout ; wykonana w XIX wieku przez oficynę muzealną „Albertina Facsymiles” w
Wiedniu; unikalne grafiki z jedynej, wyjątkowej edycji grafik Dürera wydanej pod koniec XIX wieku.
Dürer „Czym jest piękno, nie wiem. Prawdziwa sztuka tkwi w naturze, kto ją może z niej wydobyć,
ten ją posiada. Im bardziej dzieło twoje zgodne jest z życiem, tym jest lepsze. Nie wyobrażaj
sobie, że mógłbyś stworzyć coś lepszego niż to, co Bóg stworzył.”
Albrecht Dürer był artystą, który potrafił połączyć swoje umiejętności techniczne z głębokim
zrozumieniem i obserwacją natury, co czyni jego prace botaniczne niezwykle wartościowymi i
cenionymi do dziś. Jego dzieła są świadectwem nie tylko talentu artystycznego, ale także
naukowego podejścia do sztuki.
Był mistrzem realizmu i techniki, co doskonale widać w jego pracach botanicznych, takich jak
“Chelidonium majus”, „Pansy, Primrose and Pied-d’Alouette” oraz „Columbine” z 1526 roku. Jego
prace charakteryzują się wyjątkową dbałością o szczegóły i precyzją, które przekładają się na
niezwykłą jakość i realistyczne przedstawienie roślin.
Jego rysunki i akwarele roślin, takie są tak dokładne, że mogą być używane do celów
botanicznych. Artysta nie tylko oddawał kształt i strukturę roślin, ale także ich teksturę i sposób, w
jaki światło pada na ich liście i płatki. Rozmiar i wygląd każdej rośliny są odwzorowywane z
niezwykłą dokładnością. Poprzez swoją pracę nad kompozycją i grą kolorów artysta udaje się
stworzyć iluzję głębi.
Dürer stosował różnorodne techniki, aby osiągnąć pożądany efekt realistycznego przedstawienia
roślin. W przypadku tych akwareli używał cienkich pędzli i delikatnych pociągnięć, aby oddać
każdy szczegół roślin.
Akwarele i gwasze, przedstawiające pejzaże, architekturę i przyrodę na długo pozostawały tylko w
rękach rodziny artysty, szczególnie wdowy po artyście Agnes Frey (1475 - 1539) i nie były
pokazywane publiczności. Wiele z nich zostało zakupionych od Agnès Frey przez austriackiego
arcyksięcia Alberta, który rozszerzył zbiory pałacu Albertina, w którym mieszkał, otaczając się
licznymi arcydziełami.
