Alfons Mucha 1860-1939, Slavia (Josephine Cane Bradley), 1908

litografia barwna, papier litograficzny o wysokiej gramaturze; 44 x 30 cm (kompozycja), 70 x 50 cm (arkusz); sygn. na płycie pod kompozycją faksymile podpisu "Mucha 41 l.d., oraz numerowana ołówkiem pod kompozycją„16/100”. W l.d. znak graficzny La Plume Société Anonyme, na odwrocie hologram „verification of authenticity”. Oryginalny certyfikat.
Paris (La Plume Société Anonyme, Paris, było francuskim wydawnictwem, które odegrało znaczącą rolę w promocji sztuki i literatury pod koniec XIX i na początku XX wieku).
Alfons Maria Mucha był czeskim grafikiem i malarzem, jednym z czołowych przedstawicieli nurtu fin de siècle’u i secesji.
Twórczość Muchy łączy tradycje bizantyńskie i współczesne. Znakiem rozpoznawczym Muchy są grafiki kobiet w stylu belle époque – wyidealizowana postać pięknej kobiety otoczonej naręczem kwiatów i liści, symbolami i arabeskami.
W 1908 roku przebywający w Stanach Zjednoczonych Alfons Mucha, ikona europejskiej sztuki dekoracyjnej, namalował symboliczną postać boginki Slavii (Słowianki? Słowanii?), a raczej: pramatkę Słowian, personifikację Słowiańszczyzny. Twarzy użyczyła jej córka amerykańskiego multimilionera z branży instalacji wodociągowych, Charlesa Richarda Crane’a. Josephine wychodziła właśnie za mąż za Harolda C. Bradleya i z tej okazji ojciec zamówił u Muchy ten szczególny portret, który zawiesił w rezydencji zbudowanej dla państwa młodych.
Dziesięć lat później Josephine-Slavia (nieco zmieniona, to prawda, jakby pełniejszych kształtów.) pojawiła się na stukoronowym banknocie nowo powstałego państwa. W 1918 roku Alfons Mucha całą swą energię twórczą ofiarował rodzącej się Czechosłowacji, zaprojektował (bez honorarium!) pierwsze znaczki pocztowe i pierwsze banknoty.