format:32x25cm w świetle
passe-partout,drzeworyt,papier,sygn. i dat. p.d.F.Kostrzewski1870 oraz
ksylografa l.d. A.Zajkowski
z teki „Album Fr. Kostrzewskiego” nakładem S. Lewentala, 1893.
Franciszek Kostrzewski - malarz realista, twórca scen rodzajowych,
ilustrator, rysownik satyryczny, karykaturzysta. Był synem rządcy jednego ze
szlacheckich pałaców w Warszawie.
Po powstaniu listopadowym rodzina przeniosła się do wiejskiej posiadłości w
województwie sandomierskim zaś Franciszek wrócił do Warszawy aby kontynuować
naukę. Po ukończeniu 5 klas gimnazjum stracił jednak zainteresowanie nauką, od
najmłodszych lat ponad wszystko pasjonował go rysunek i studium natury. Jego
planom związanym ze sztuką, sprzeciwiał się ojciec, jednak w 1844,18-letni
Kostrzewski zapisał się do nowej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiował
pod kierunkiem m.in. Jana Feliksa Piwarskiego, Chrystiana Breslauera oraz
Aleksandra Kokulara. W czasie studiów podróżował po kraju malując pejzaże oraz
sceny rodzajowe dokumentując życie małych miast tamtych czasów.
W 1856 roku kilka miesięcy przebywał w Paryżu. Po powrocie do Polski w 1856
roku rozpoczął działalność ilustratorską. Jego ilustracje ukazywały się w
czasopismach warszawskich, Ilustrował także książki.
Franciszek Kostrzewski jest autorem jednego z najstarszych polskich komiksów.
Była to „Historya Jedynaczka w 32 obrazkach”, której pierwszy odcinek ukazał
się w trzecim numerze „Tygodnika Ilustrowanego” z dnia 3.X.1859. Kostrzewskiego
uważa się za prekursora polskiego komiksu.
Andrzej Zajkowski (ur. 1851 w Warszawie, zm. 28 listopada 1914 tamże) – wybitny drzeworytnik warszawski, jeden z czołowych przedstawicieli polskiej ksylografii, znakomity odtwórca rysunków Michała Andriollego.
Czynny w latach 1865–1889, wcześnie zdobył uznacie w środowisku artystycznym. Jego prace zaczęły się ukazywać w „Kłosach” gdy miał niespełna 15 lat, mając lat 20 rytował rysunki Andriollego, z którym współpracował najdłużej (jedna z ostatnich prac Zajkowskiego pt. Koncert nad koncertami, była wg Andriollego). W 1881 roku powierzono mu wykonanie drzeworytów wg rysunków Andriollego do Pana Tadeusza Adama Mickiewicza (wyd. we Lwowie w 1882). Poza Andriollim, Zajkowski rytował dzieła innych znakomitych malarzy i rysowników (m.in. Józefa Chełmońskirgo, Józefa Buchbindera, Wojciecha Gersona, Juliana Fałata, Apoloniusza Kędzierskiego, Juliusza Kossaka, Franciszka Kostrzewskiego, Jana Matejki, Józefa Pankiewicza, Henryk Pillatiego, Władysława Szernera, Leona Wyczółkowskiego i wielu innych). W 1876 roku założył z Janem Styfim krótko działającą drzeworytnię. Za swoje osiągnięcia artystyczne był wielokrotnie nagradzany, m.in. na Wystawach Ornamentacyjnych w Warszawie w latach 1886–1888 oraz Wystawie Sztuki Drukarskiej w Petersburgu w 1895 roku.
