Wymiary: 76 x 48 cm
sygnowany, datowany i opisany ołówkiem u dołu: 'Epr. d'a 11/14 "Radość" litografia Henryk Laskowski 77 | [dedykacja autorska]'
Stan zachowania
praca oprawiona
Biogram
Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Poznaniu w latach 1972 – 1977, gdzie z wyróżnieniem obronił dyplom z w Pracowni Litografii pod kierunkiem prof. Lucjana Mianowskiego. Aneks do dyplomu zrealizował w pracowni ilustracji i plakatu prof. Waldemara Świerzego. W latach 80. zajmował się grafiką wydawniczą, plakatem, ilustracją książkową, malarstwem. Rok 1981 zatrzymał go na przypadkowej emigracji we Francji. W Paryżu mieszkał do 1983 roku. Wziął udział w wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, m.in.: 2016 – Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz, wystawa pokonkursowa II Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. L. Wyczółkowskiego, 2016 – Finalista konkursu Konfrontacje Sztuki, Warszawa, 2015 – Contemporary Polish Art., Parlament Komisji Europejskiej, Helsinki; Finlandia, 2015 – Galeria im. M.E. Andriollego, Nałęczowski Ośrodek Kultury, wystawa pokonkursowa V Międzynarodowego Konkursu na Rysunek, 2015 – Galeria CDEF Olsztyn, 2011 – Galeria U Warszawa, 2011 – Kunst aus Polen, Stuttgart, Niemcy, 2010 – Galleria Poliedro, Triest, Włochy, 2009 – Paris L’Obsession – Obsesja Paryż, Galeria SD Wilanów, 2009 – Widzialne, Niewidzialne; Płocka Galeria Sztuki, 2008 – Surrealiści polscy, Galeria SD Panorama, 2007 – Galeria Składnica Sztuki; Warszawa, 2003 - Warszawski Przegląd Sztuk Pięknych; DAP Warszawa, 1998 – Dom Darmstadt; Płock, 1997 – Miejskie Centrum Kultury; Radom, 1994 – Muzeum Wojska Polskiego; Warszawa, 1992 – Warszawska Dekada Sztuki, 1982 – Galerie Atelier2; Paryż, Francja, 1979 – 7. Bienal Internacional del Deporte, Barcelona; Hiszpania, 1976 – Międzynarodowy Przegląd Grafiki Studenckiej; Kraków, 1975 – 3. Biennale Internationale de L’Image, Epinal; Francja. W swoim malarstwie porusza się w kręgu szeroko pojętej tematyki miejskiej. Interesuje go także pejzaż, natura i człowiek. Otaczającą rzeczywistość opisuje posługując się językiem poetyckiej metafory. W jego pracach znaleźć można odniesienia do sztuki pop – artu, realizmu metaforycznego czy surrealizmu.
